De oudste zoon van prins Carlos Hugo erft de titels van hertog van Parma en Piacenza. De hertogdommen bestaan niet meer als zodanig; Parma is een Italiaanse provincie en de familie Bourbon Parma is er in 1859 verjaagd. Dat Carlos Hugo in 1977 bij het overlijden van zijn vader Xavier de Parmezaanse titels kon overnemen, mag gerust een ‘wonder van de natuur’ worden genoemd. Waarom? Omdat tussen de laatste regerende hertog van Parma en Piacenza, duca Roberto I en zijn kleinzoon Carlos Hugo, niet minder dan negen (oudere) mannelijke nakomelingen zaten.
Aan de vruchtbaarheid van het zaad van hertog Roberto I hoefde destijds niemand te twijfelen. Zijn eerste vrouw, de in het kraambed gestorven Maria Pia van Bourbon-Twee Siciliën, was tijdens haar huwelijk tussen 1870 en 1882 precies één jaar niet zwanger, in 1878. Ze schonk Roberto twaalf kinderen. Haar opvolgster in het koninklijk bed, Maria Antonia van Braganza, kwam tussen 1885 en 1905 (Roberto stierf in 1907) ook tot twaalf kinderen.
Onder de in totaal 24 kinderen – prins Xavier was nummer vijftien – waren maar liefst elf jongens, van wie er vier jonger waren dan Xavier. Dat maakte hem op het eerste gezicht kansloos om ooit de titels van het hertogdom te erven. Maar op het tweede gezicht waren die kansen iets groter omdat veel van de kinderen uit het eerste huwelijk mentaal gehandicapt werden geboren en er ook een paar vroegtijdig overleden. Toch is het ‘aftellen’ van Roberto naar Xavier en Carlos Hugo opmerkelijk en in de koninklijke geschiedenis ongeëvenaard; van broer op broer komt natuurlijk vaker voor (kijk maar naar Saudi Arabië, Griekenland en België), maar drie broers en een neef….
De eerste zoon en het tweede kind van Roberto was Ferdinand, geboren in 1871 en gestorven in 1872.
De tweede zoon en het vierde kind was de in 1873 geboren Henri/Enrico, mentaal gehandicapt, maar als oudste overlevende zoon vanaf 1907 tot zijn overlijden in 1939 in naam hertog van Parma.
De derde zoon en het zesde kind, Joseph/Giuseppe, (1875-1950) nam daarop in 1939 de titels over, zonder daar zelf besef van te hebben want hij was niet handelingsbekwaam.
De vierde zoon en het tiende kind Elie/Elias (1880-1959) was in tegenstelling tot zes (!) van zijn broers en zussen wel bij zijn volle verstand. Hij nam vanaf 1907 de honneurs waar voor zijn broers Henri en Joseph, alvorens in 1950 zelf ook echt ‘hertog’ te worden.
Bij het overlijden van Elie/Elias in 1959, vielen de titels toe aan diens tweede zoon Roberto Ugo (1909-1974). Deze stierf ongehuwd en zonder nageslacht. Dat gold ook voor een oudere en een jongere broer. Hoe nu verder?
De vijfde zoon, Auguste, uit het eerste huwelijk van Roberto I stierf in 1882 met zijn moeder in het kraambed.
De eerste zoon uit het tweede huwelijk, en nummer veertien in totaal, Sixtus (1886-1934), was in 1974 ook al lang dood en had geen mannelijke nakomelingen.
En zo kwam de erfopvolging toch nog uit bij de zevende zoon prins Xavier/Saverio, die tussen 1974-1977 de hertogelijke titels mocht dragen. Bij zijn overlijden vielen ze toe aan zijn oudste zoon Carlos Hugo/Carlo Ugo (1930-2010), en zaterdag wordt op zijn beurt zijn oudste zoon Carlos Javier/Carlo Saverio (*1970) ‘ingehuldigd’ als de nieuwe hertog van Parma en Piacenza.
NB Xavier had nog een tweede zoon Sixte, die geen nakomelingen heeft en de rechtmatigheid van de claim van zijn neven betwist; na hem komt groothertog Jean van Luxemburg, prins van Bourbon Parma, in aanmerking, als oudste zoon van prins Félix, de achtste zoon van hertog Roberto I.
NB De 24 kinderen van hertog Roberto I zijn in volgorde (Franse spelling gebruikt): Marie Louise 1870-1899, Ferdinand 1871, Ludovica 1872-1943*, Henri 1873-1939*, Inmaculata 1874-1914*, Joseph 1875-1950*, Marie-Therèse 1876-1959*, Maria Pia 1877-1915*, Béatrice 1879-1946, Elie 1880-1959, Anastasia 1881, Auguste 1882; Marie Adélaïde 1885-1959 non, Sixte 1886-1934, Xavier 1889-1977, Françoise 1890-1978 non, Zita 1892-1989, Félix 1893-1970, René 1894-1962, Antonia 1895-1977 non, Isabelle 1898-1984, Louis 1899-1968, Henriette 1903-1987*, Gaétan 1905-1958. * (mentaal) gehandicapt. © HJ; Foto: © DPP Patrick van Katwijk; Bron: Les Bourbons de Parme door Juan Balanso
Reacties