De beelden van prinses Mabel die hand in hand met koningin Beatrix het universiteitsziekenhuis in Innsbruck verlaat, doen denken aan de wijze waarop prins Friso zijn moeder ondersteunde bij de uitvaart van prins Claus. De televisiecamera’s zoemden daar toen onbarmhartig op in omdat het overbrengen van de kist met het stoffelijk overschot van prins van de kerk naar de grafkelder enige tijd kostte. In werkelijkheid was het niet zo lang, werd naderhand uitgelegd, maar omdat de smartelijk kijkende vorstin en haar zoon de hele tijd in beeld waren, leek het een eeuwigheid.
Bij die uitvaart in oktober 2002 dook Mabel Wisse Smit voor de buitenwereld voor het eerst op bij de koninklijke familie. De tot dat moment onbekende vriendin van prins Friso was de familie juist in die moeilijke periode tot grote steun geweest, zo vertelde de koningin acht maanden later toen ze op Huis ten Bosch vol trots en enthousiasme de verloving aankondigde van haar tweede zoon met Mabel. In de stormachtige maanden die daarop volgden, bleef Beatrix onvoorwaardelijk achter haar aanstaande schoondochter staan.
Ook toen uitkwam dat Friso en Mabel teveel informatie over Mabels contacten met drugsbaron Klaas Bruinsma hadden achtergehouden en toenmalig minister-president Jan Peter Balkenende zijn steun voor het paar en hun huwelijk introk – er werd geen parlementaire toestemming gevraagd – liet de koningin naar buiten toe haar steun blijken. Door Mabel en Friso mee te nemen bij haar kraambezoek aan prinses Máxima, die toen net was bevallen van prinses Amalia. Dat werd door critici van het voorgenomen huwelijk van Mabel en Friso toen opgevat als een provocatie van de koningin, maar de jongverliefden zullen het gebaar in een tijd waarin hun namen en reputaties door het slijk werden gehaald op waarde hebben geschat.
Beatrix noch Mabel hebben zich ooit publiekelijk uitgelaten over de ‘klik’ die er heel duidelijk moet zijn. Het is te zien in de wijze waarop ze met elkaar omgaan, ook in vrolijker tijden, in de kleine gebaartjes van genegenheid en respect, en de zorgzaamheid van Mabel voor haar schoonmoeder. Nu prins Friso nog altijd vecht voor zijn leven – volgens de behandelende artsen komt er waarschijnlijk pas aan het einde van de week duidelijkheid over zijn gezondheidstoestand nadat hij vrijdag bij Lech bedolven raakte onder een lawine – zorgt die band voor wederzijdse steun.
Alleen heeft Mabel nu zelf ook die ondersteuning nodig terwijl ze moet vrezen voor de gezondheid van haar man, en voor haar eigen toekomst en die van hun dochtertjes Luana en Zaria. Daarbij speelt ook dat Mabel in haar jeugd een vergelijkbaar drama heeft meegemaakt toen haar vader Henk Los door een schaatsongeluk om het leven kwam. Hij reed in een wak en verdronk. Mabel was toen negen jaar oud. Haar moeder hertrouwde en Mabel nam later de achternaam aan van haar stiefvader, Wisse Smit. Voor Beatrix is er het drama van een moeder die haar zoon in levensgevaar weet, en die ook in haar verdriet niet loskomt van haar ambt als koningin. Ook bij ziekenhuisbezoek weet ze de ogen van de wereldpers op haar gericht.
De zonnebril die ze draagt om haar ogen af te schermen, versterken slechts het dramatische effect. Zo heeft Nederland maar een paar keer eerder gezien, na de aanslag in Apeldoorn bijvoorbeeld en bij het overlijden van prins Claus. En zo lang er geen verbetering optreedt, of duidelijkheid ontstaat, zal de blik niet veranderen. De steun van Mabel is dan een troost, en andersom helpt het Mabel opnieuw – al is deze strijd vele malen zwaarder dan het negatieve publiciteitsgolf in de aanloop naar haar huwelijk met Friso.
© RB Hans Jacobs
Reacties