Op de prinsesjes maakt het geen indruk

Hoe vaak ben ik al om tien uur op een gewone maandagmorgen op het strand van de Meijendelse slag bij Wassenaar geweest? Op een zonnige, typisch Hollandse zomerdag in juli? Met negentig ‘vrienden en collega’s’ (nou ja)? Hoe vaak heb ik al met acht cameraploegen op zo’n zonnige morgen bij een vennetje gestaan in de achterliggende duinen van de Zuid-Hollanse duinwaterleiding?

Nooit natuurlijk. Ik ben geen echt strandmens en om tien uur ‘s ochtends al helemaal niet. Maar het is geen straf om hier nu te zijn. Integendeel. En ik ben niet de enige die zijn debuut maakt op dit fraaie stukje strand tussen Scheveningen en Katwijk.

Koningin Beatrix kent het als geen ander. Zij rijdt of reed hier altijd paard. En het prinselijk gezin is er ook vertrouwd mee. Het ligt niet ver van hun woning op de Horsten. Wellicht dat hier ook de ‘verboden’ strandfoto is gemaakt die roddelblad Party een aantal jaren geleden afdrukte.

Een groepje ‘jonge ouderen’, gewapend met de Nordic wandelstokken, schrikt behoorlijk wanneer ze het duinpad afloopt naar het strand en daar een ontvangstcomité ziet staan van negentig journalisten, fotografen en cameramensen.

Het is ook een komisch en imposant gezicht, dat een half uur later ogenschijnlijk geen enkele indruk maakt op de jonge prinsesjes. Als ze al met hun ogen knipperen dan is het vanwege de zon en de stevige wind.

Diezelfde wind zorgt voor blote buikjes, en de laag hangende broekjes voor blote prinsessenbipsen, maar een beetje fatsoenlijke fotograaf knipt dan net even niet.

Vijf jaar geleden was er nog een beperkt gropje dat zich verzamelde in Tavarnelle, een jaar later volgde een invasie van de prinselijke achtertuin op de Eikenhorst. Twee jaar geleden waren de Koninklijke Stallen het decor voor de fotosessie en vorig jaar was het theehuis van de Horsten het trefpunt van prinselijk gezin en media.

De opgave een geschikte locatie te vinden, wordt met het groeien van het perskorps steeds moeilijker, maar de keuze is dit jaar een schot in de roos.

Het decor is verrukkelijk, het weer aanlokkelijk, en iedereen heeft alle ruimte en tijd om mooie opnamen te maken. Zelfs de stresskippen onder de fotografen, die altijd bang zijn hét moment te missen en door hun zenuwachtige rondhollen dat dan ook regelmatig doen!

Het strand ligt er egaal bij. In de verre verte poedelen wat moedige, naakte (?) badgasten, maar buiten de wandelaars en het perslegioen is het strand verder leeg. Dat komt de rust bij de sessie zeer ten goede. De discipline is dan ook ongebruikelijk goed.

Het persgesprek verloopt al even voorbeeldig. Natuurlijk, bij de ‘advertorial’ van ‘Dames van Oranje’ wordt besmuikt gelachen en ook Blauw Bloed is wel erg met zichzelf bezig - maar ontlokt Máxima een zeer grappige en spontane reactie wanneer haar man wordt gevraagd naar háár charme - maar verder is het gesprek constructief en informatief. Voor zo’n ontmoeting wil ik ook nog wel een uurtje eerder op het strand gaan staan.