,,De prinses heeft een voorbeeldfunctie." Aan het woord is PvdA-Kamerlid Paul Tang, die zich eerder dit jaar roerde in de discussie die ontstaat over het feit dat prinses Christina haar vermogen heeft geparkeerd op Guernsey,. Een voorbeeldfunctie die volgens hem voortvloeit uit haar geboorte, niet uit haar lidmaatschap van het Koninklijk Huis of een publieke functie. Beide heeft Christina immers sinds 1975 niet (meer).
Vreemd dan dat uitgerekend een Kamerlid met zulke verheven en ruimhartige opvattingen over de voorbeeldfunctie van mensen in het publieke domein zonder enige terughoudendheid de afspraken over vertrouwelijkheid van regeringsstukken schendt. Tang verstrekte RTL de Macro Economische Verkenningen en negeerde daarmee zijn geheimhoudingsplicht en het embargo op de stukken voor Prinsjesdag. Hij was overigens niet de enige.
Dit staat even los van de zin/onzin van het Prinsjesdag embargo. Als je het als Kamerlid - van een regeringspartij nota bene - daar niet mee eens bent, dan teken je niet voor de vertrouwelijke stukken en wacht je gewoon tot Prinsjesdag. Om diezelfde reden tekende NRC Handelsblad de afgelopen jaren niet voor de embargoregeling: de krant probeerde zelf wel achter de stukken te komen.
Paul Tang biechtte zijn wangedrag op. De reactie van een collega, zoals opgetekend door NRC, was veelzeggend. ,,Als je lekt, moet je stevig kunnen liegen. Paul kan dat niet. Daar is hij de persoon niet naar." Misschien dat Kamerleden eerst eens bij zichzelf te rade moeten gaan alvorens ze weer eens voor de microfoon verschijnen om anderen te wijzen op een al dan niet bestaande voorbeeldfunctie.
Wie heeft nu nog vertrouwen in een man als Paul Tang? Als hij écht gelooft in wat hij zegt, en heeft gezegd, dan geeft hij vandaag nog zijn Kamerzetel op. Dát is pas een voorbeeld stellen.
© Royalblog, Hans Jacobs
Reacties