Smaakvol? Nee. Waardevol? Nee. Curieus? Ja. Postzegelvelletjes met daarop een afbeelding die suggereert dat het gaat om prinses Máxima en prins Willem-Alexander. Het blad Royalty heeft er in de aflevering die sinds deze week in de winkel ligt, een onderhoudende reportage over.
Voor een aantal (mini)staten zijn postzegels een (extra) bron van inkomsten. Verzamelers over de hele wereld kopen de postzegels, betalen daar vaak een meerprijs voor en/of gebruiken die zegels vervolgens niet voor het frankeren van post en de winst is voor de plaatselijke posterijen.
Zo werkt het onder meer voor Andorra, Liechtenstein, Monaco, San Marino en het Vaticaan. Deze landen geven ook niet zo maar lukraak postzegels uit. Er is een serieus uitgifteprogramma en de zegels hebben betrekking op het eigen land, al zal er af en toe best wel met een schuin oog worden gekeken naar bij verzamelaars populaire onderwerpen.
Anders is het bij een aantal landen in de Stille Zuidzee, Afrika en het Caribisch gebied. Die kunnen niet rekenen op de belangstelling van de traditionele Europese en Amerikaanse filatelisten. Ze worden door de verzamelaars eigenlijk niet serieus genomen en hun daaraan aangepaste uitgiftebeleid laat ook zien waarom niet. Ze geven in feite ‘rotzooi’ uit.
Een bedrijf in bijvoorbeeld New York heeft voor een bepaald bedrag van de eilandstaat Grenada, het Zuid-Amerikaanse Guyana of van het Afrikaanse Gambia, het recht gekregen voor dat land postzegels uit te geven. Of er overleg is over de onderwerpen, is niet duidelijk, maar wie naar de eindproducten kijkt, zal concluderen dat dit niet het geval is.
Met verzamelen heeft het niets te maken. Het gaat om de verkoop van plaatjes met een kartelrandje, met een volstrekt fictieve postale waarde - de postzegels zijn doorgaans in het zogenaamde land van uitgifte niet eens te koop. Ze worden ook niet gekocht door postzegelsverzamelaars maar door fans van het gekozen onderwerp: Elvis, John F. Kennedy, Moeder Teresa, prinses Diana, de Beatles of prinses Máxima.
Guyana, het buurland van Suriname, verrastte in 2002 met een postzegelvelletje ter gelegenheid van het prinselijk huwelijk op 02-02-02. Voor de zegels waren (bewerkte, de rode jurk was opeens wit) foto’s gebruikt van Alexander en Máxima. De RVD tekende protest aan wegens commercieel gebruik van de portretten. Sindsdien wordt dat omzeild door tekeningen te maken van foto's’, met afschrikwekkend resultaat.
‘Royalty op postzegels’ is overigens een serieus verzamelonderwerp voor filatelisten. Maar die kiezen dan niet voor deze rommel, maar voor zegels van serieuze landen waarop prinsen en prinsessen, koningen en koninginnen staan afgebeeld. Daarbij is het dan weer wel oppassen met zogenoemde - meestal toch ook commercieel gedreven - ‘omnibus’ uitgaven van het Gemenebest en aanverwanten.
Bij een jubileum van bijvoorbeeld koningin Elizabeth komen dan, strak gecoördineerd, zestig postzegellanden - van Gibraltar tot Tokelau, van Cayman tot de Falklands - met min of meer dezelfde zegels.
© RB; Afbeeldingen: © Royalty
Reacties