De naam van prins Carlos heeft voor veel mensen lange tijd een negatieve bijklank gehad. Wat was dat voor een prins die een zwangere vriendin alleen liet met de zorgen voor hun gezamenlijke kind? Adel verplicht, werd meer dan eens gezegd en geschreven, waarbij de boodschap aan het adres van prins Carlos duidelijk was.
De werkelijkheid blijkt echter altijd weer anders dan al die jaren gedacht, zo leert een lang artikel in de nieuwste uitgave van het blad Royalty. Prins Carlos werd door zijn toenmalige vriendin niet alleen voor een slechts door haar gewenste zwangerschap geplaatst, maar mocht ook geen contact hebben met de boreling, die nota bene de namen Carlos Hugo meekreeg.
Meer dan een korte verklaring uit 1997 was er tot nu toe niet. Die kwam kil en koel over. Het was 'een eigen, zelfstandige beslissing van mevrouw Klynstra geweest om moeder te willen worden.'
Prins Carlos respecteerde dat, maar liet ook weten dat geen er familierechtelijke betrekking tussen hem en de pasgeborene bestond en dat 'het uitgesloten mag worden geacht dat die er zal komen.'
Dat was de basis voor het slechte en gedeukte imago van de prins. Carlos heeft er verder nooit meer over gesproken. Birgitte Klynstra verscheen in de eerste jaren wel regelmatig in de publiciteit wanneer ze bijvoorbeeld 'toevallig' met haar zoon opdook in Lech wanneer de Oranjes daar op vakantie waren.
Uit die tijd stammen ook foto's van 'Carlos Hugo' Klynstra, die als twee druppels water op zijn vader leek. Carlos had zijn vaderschap overigens ook officieel erkend, hetgeen ook nog wel eens ondersneeuwde in de berichtgeving en betaalde mee aan de opvoeding.
Royalty heeft nu achterhaald dat prins Carlos vanaf het begin bij de geboorte en opvoeding van zijn zoon betrokken heeft willen zijn, maar die wens werd geblokkeerd. Wellicht dat zijn vriendin had willen trouwen en boos was dat er geen huwelijk voortvloeide uit de zwangerschap, zoals destijds ook wel eens in media is gesuggereerd.
Het is gissen zolang een van beiden er niets over zegt en van Carlos is dat niet te verwachten. Feit is dat er pas enkele jaren geleden een aantal ontmoetingen zijn geweest tussen prins Carlos en zijn zoon die zich in tegenstelling tot wat in de media altijd werd aangenomen, niet Carlos maar Hugo noemt.
Vader en zoon staan niettegenstaande de toenadering nu tegenover elkaar bij de rechter. Hugo Klynstra eist naam en titel op, zodat hij voortaan als prins de Bourbon de Parme (zoals de naam in Nederland staat ingeschreven) door het leven kan.
De wet stelt hem in de gelegenheid dat te vragen en de kans is groot dat hij die erkenning ook krijgt, zoals bij zijn geboorte op 20 januari 1997 al werd voorspeld.
Prins Carlos vecht het aan, ook al is hij naar Nederlands recht vrij kansloos en valt het hem zwaar, zoals Royalty schrijft. Hij heeft te maken met zijn dynastieke plichten tegenover het Huis Bourbon-Parma.
De huiswetten staan zo'n erkenning niet toe, Carlos kan daaraan niet voorbijgaan, ook al betekent een toewijzing van naam en titel door een Nederlandse rechter niet dat Hugo Klynstra opeens ook in die dynastieke rechten treedt.
De reconstructie in Royalty is waardevol. Achter een ogenschijnlijk simpel verhaal blijkt veel meer verborgen en het beeld dat sinds 1997 is ontstaan van de 'harteloze' prins blijkt niet in overeenstemming met de werkelijkheid. Jammer eigenlijk dat er zoveel jaren overheen zijn gegaan.
© RB Hans Jacobs; Foto's: © RPE Albert Nieboer
Op Royalblog is meer over de al enkele jaren slepende zaak geschreven. Een greep uit de artikelen:
Misschien was het beter geweest als Prins Carlos wat meer openheid over de zaak had gegeven . Zoals zo vaak gaan gissingen anders een eigen leven leiden.Never complain and never explain is niet altijd de beste weg.
Geplaatst door: erick de kock | 28 februari 2016 om 12:14
En wie schept dat beeld............? Right! De media. U dus.
Geplaatst door: Yolo | 27 februari 2016 om 18:50