Koeweit heeft een nieuwe emir, sjeik Nawaf (83). Hij is de opvolger van zijn halfbroer sjeik Sabah, die in 2006 op de troon kwam na het overlijden op 15 januari van hun beider halfbroer emir sjeik Jaber III en het afzetten vrijwel direct daarna van diens met gezondheidsproblemen kampende opvolger Saad. Een nieuwe kroonprins moet nog worden aangewezen.
De nieuwe emir heeft woensdagmorgen in het parlement de eed afgelegd. Hij werd met applaus ontvangen en hield na de eedaflegging een korte toespraak. Later woensdag wordt het stoffelijk overschot van emir sjeik Sabah terugverwacht in Koeweit voor de begrafenis.
'Koeweit is al-Sabah en al-Sabah is Koeweit'. De al ruim 250 jaar regerende familie wordt wel vergeleken met een groot bedrijf, met eigen afdelingen voor planning en uitvoering en een eigen duidelijke hiërarchie.
Op alle sleutelposities in de oliestaat zitten al-Sabahs. De belangrijkste beslissingen worden genomen in het familieberaad. Het is gebruikelijk dat het emiraat wisselt tussen de twee belangrijkste takken van de familie, maar het is niet verplicht zoals bijvoorbeeld bleek in 1965 en 2006.
De twee takken worden gevormd door de nakomelingen van Jaber en Salem, zonen van sjeik Moebarak. Die greep in 1896 de macht door zijn twee broers om het leven te brengen. Hij legde het fundament voor de onafhankelijkheid van Koeweit door een verdrag te tekenen met de Britten. Dat bracht weliswaar buitenlandse inmenging met zich mee, maar ook bescherming tegen begerige buren.
Moebarak was niet de eerste al-Sabah die over het huidige Koeweit regeerde, maar hij wordt wel gezien als de stichter van de staat. Rond 1750 kwam Sabah bin Jaber als eerste uit het Arabische binnenland naar de kust om een nieuw bestaan op te bouwen. De al-Sabahs hebben de macht nooit meer afgestaan, maar het leven was tot de eerste olievondsten in 1934 karig.
Bij zijn dood werd Moebarak, inmiddels 'de Grote' genoemd, opgevolgd door zijn oudste zoon Jaber en die twee jaar later op zijn beurt door Salem. Daarna was het min of meer stuivertje wisselen tussen hun zoons en kleinzoons. Het is overigens misleidend om van twee geheel verschillende takken te spreken, want de regerende zoons van Jaber en Salem trouwden in de eerste plaats met hun nichtjes.
En zij waren niet de enigen die hun partners dicht bij huis zochten. Op die manier houden de al-Sabahs - de laatste emir trouwde maar liefst dertien keer - de macht binnen hun grote familie. Dat verklaart ook waarom de al jaren zieke Saad (een Salem), die zijn op 15 januari overleden achterneef Jaber III meteen als emir opvolgde, betrekkelijk snel en soepel door het parlement van zijn post kon worden ontheven.
Het emiraat kwam terecht bij minister-president Sabah (weer een Jaber), halfbroer van de overleden emir. Hij was in feite al jaren de machthebber omdat zowel zijn broer als de kroonprins vanwege hun slechte gezondheid niet functioneerden. De grootste krachtproef wachtte daarna: het aanwijzen van zijn opvolger. De keuze viel andermaal op een 'Jaber', de dinsdag emir geworden sjeik Nawaf.
© RB
Reacties