De koning in de winteropvang van het Leger des Heils voor dak-en thuislozen. Is een groter contrast denkbaar? Kunnen twee werelden verder uit elkaar staan? Een man voor wie in de wieg zijn levenspad al was uitgestippeld, inclusief een zeer royaal inkomen, en mensen van wie het leven om wat voor reden dan ook is vastgelopen of zelfs nooit goed op gang gekomen? De bewoner van een riant paleis en iemand die zijn slaapplek op straat heeft?
Willem-Alexander bezocht vrijdagmiddag de tijdelijke opvangplaats voor 109 mensen die mede vanwege de strenge vorst een tijdelijk onderkomen hadden gekregen in een voormalig Haags verzorgingshuis. Hij liet zich uitvoerig informeren over het reilen en zeilen van de opvang, de situatie die het Leger des Heils op straat aantreft - er zijn nog altijd mensen die ook bij -9 niet naar binnen willen - en het vervolgtraject. Met de dooi verdwijnen niet alle lage temperaturen, sneeuw en ijs, maar ook de slaapplekken.
Het was een goed gesprek, maar het probleem is schrijnend. Het liefst zou het Leger des Heils de 'deelnemers' aan hun zorg laten doorstromen naar vast onderdak. Niet weer de straat op en ook niet in een tijdelijk opvangcentrum: van beiden wordt niemand gelukkig. Een vast dak boven het hoofd, met fikse begeleiding om weer wortel te schieten in de maatschappij, is veel beter, effectiever en - belangrijk argument in Nederland - ook goedkoper. Grootste obstakel? Gebrek aan woonruimte.
De koning werd uitgenodigd om zelf eens 's nachts de straat op te gaan met medewerkers van het Leger des Heils, die alle slaapplekjes kennen en ook de meeste dak- en thuislozen in - in dit geval - Den Haag. Er zitten ook buitenlanders onder. Oost-Europeanen bijvoorbeeld die onder valse beloften naar Nederland zijn gelokt, en die na het bedrog niet terug durven of willen, in de hoop dat ze toch nog werk vinden en geld naar huis kunnen sturen zoals ze aanvankelijk hadden beloofd. Ze hebben geen recht op steun, en begeleid terugbrengen zou eigenlijk beter zijn, maar ja?!
Willem-Alexander - zoals alom opgemerkt, in trui om de afstand met de bewoners van de opvang optisch te verkleinen - bezocht ook een deelnemer op diens kamer. Oorspronkelijk was iemand anders uitgezocht voor een gesprek, maar deze man was de stad in gegaan en niet tijdig teruggekomen. De koning ontmoette daarom de van oorsprong uit Suriname afkomstige Erik (49), die sinds zijn zesde in Nederland woont en de afgelopen zes jaar op straat is beland.
Hij deelde zijn sores redelijk openhartig met de bezoekende 'meneer' en vroeg aan het einde 'wat het schuift'. Een gebruikelijke vraag aldus de Leger des Heils-medewerkers. Het is een overlevingsmechanisme. Geld voor shag of andere rookwaar is altijd welkom en wanneer gevraagd wordt om met iemand te praten of iets dergelijks, is het een legitieme vraag. Voor wat, hoort wat.
© RB Hans Jacobs
Reacties