Hij was gevreesd en geliefd: prins Philip, hertog van Edinburgh. Vrijdag is hij overleden op Windsor Castle, zo maakte Buckingham Palace bekend. Vorige maand onderging hij nog een operatie aan zijn hart. Voor zijn honderdste verjaardag op 10 juni waren geen festiviteiten gepland. Philip wilde geen 'gedoe' meer - een wens die hij overigens al vaker en eerder uitte.
Prins Philip bereikte veel mijlpalen en zijn 'ronde' verjaardagen waren ook voor Royalblog keer op keer aanleiding voor een uitgebreid portret. Hier onder volgt het verhaal uit 2011.
De Britse media zijn de afgelopen dagen minder terughoudend geweest ten aanzien van de bijzondere mijlpaal van Philip, inmiddels de oudste koninklijke echtgenoot én de langst dienende prins-gemaal uit de Britse geschiedenis. Natuurlijk zijn veel van zijn politiek incorrecte opmerkingen van de afgelopen decennia weer opgerakeld.
Philip spreekt graag recht voor zijn raap en maakt graag grapjes, vooral om het ijs te breken bij de honderdduizenden ontmoetingen in binnen- en buitenland. En ja, dan waarschuwt hij Britse studenten in Beijing (Peking) dat ze wel eens spleetogen kunnen krijgen als ze te lang in China blijven, vraagt hij een rijkelijk gedecoreerde soldaat of hij soms ook medailles op zijn rug heeft en merkt bij een ontmoeting met jongeren op dat een van hen wel aan de drugs moet zijn.
IJsbrekers inderdaad en vaak uit hun verband gerukt, en zelfs in een boekje over de 'Duke of Hazard' verzameld. Philip krijgt echter ook alom lof toegezwaaid, niet in de laatste plaats voor zijn doorzettingsvermogen en inzet, zijn trouw en doortastendheid.
Het heeft na de troonsbestijging van Elizabeth in 1952 een aantal jaren geduurd alvorens Philip zijn takenpakket op orde had, waarbij hij af en toe jaloers gekeken moet hebben naar het vrijbuitersbestaan van zijn Nederlandse evenknie prins Bernhard. Samen vormden ze de tweepersoonsvakbond en samen zetten ze zich in voor het Wereld Natuur Fonds, maar Philip wist anders dan Bernhard schandalen te vermijden.
Elizabeths ouders hadden aan het einde van de Tweede Wereldoorlog nog twijfels en bedenkingen toen Philip steeds vaker langskwam op Buckingham Palace. Op zijn stamboom was niets aan te merken. Integendeel, zoveel blauw bloed hadden in die tijd maar weinig huwelijkskandidaten door de aderen stromen.
Philip kon zelfs aanspraak maken op de Britse troon, als verre nakomeling van koningin Victoria. Maar hij had geen cent te makken, kende een moeilijke jeugd, droeg afgedragen kleren en had de branie van een zeeman. Zou hij wel trouw zijn, en waren zijn omgangsvormen niet te ruw voor de delicate Elizabeth?
Allemaal vragen die leefden bij koning George VI en zijn vrouw koningin Elizabeth. Maar prinses Elizabeth wist het zeker vanaf het moment dat ze als dertienjarige de knappe prins ontmoette. De ruwe bolster van Philip was juist datgene dat Elizabeth zo waardeerde, eindelijk iemand die haar ook tegensprak.
,,Mijn vrouw is veel belangrijker dan ik", zei een Australiër eens bij een bezoek. ,,Oh ja, dat probleem hebben we in onze familie ook", antwoordde Philip gevat. Maar zonder hem had Elizabeth het niet kunnen en willen stellen.
© Royalblog, Hans Jacobs
Reacties