Het is niet vaak dat de verslaggever voor een koninklijke 'klus' in eigen land de hele nacht moet doorhalen. Sterker nog, deze verslaggever kan zich geen eerdere keer herinneren. In het buitenland is tot diep in de nacht doorwerken gebruikelijker, maar daar is dan nooit een 'evenement' dat ver na middernacht begint.
Het was dus in veel opzichten uitzonderlijk en ongebruikelijk om rond half twaalf woensdagavond te verzamelen bij het Amsterdam Museum aan de Nieuwezijds Voorburgwal in Amsterdam. Daar stond op dat moment de kist met daarin de Gouden Koets al klaar, netjes geparkeerd langs de kant van de weg op een oplegger van Koninklijke Saan.
De koets was 's middags al opgehaald bij de Koninklijke Stallen in Den Haag: een onherkenbaar zwaar transport (de koets weegt 2800 kilo). Pas laat op de avond werd de kist aangekleed, om de opnamen van het selecte groepje uitgenodigde media aantrekkelijker te maken. We moesten natuurlijk wel zeker weten wat er in de kist verborgen zat.
Daarna begon de 'core business' van veel verslaggevingswerk: wachten.
De 'giraffe', de kraan van het transportbedrijf stond weliswaar al opgesteld, maar het uitschuiven van de gigantische arm kon pas beginnen nadat het GVB – verantwoordelijk voor de Amsterdamse tram – de stroom van de bovenleiding had gehaald. En gebeurde pas om 1:40 uur. Volgens het draaiboek had dat al voor één uur zullen gebeuren.
Een groepje buurtbewoners had zich al die tijd met het glas in de hand voor het museum opgesteld. Het lange wachten had zo zijn invloed op de helderheid van een aantal van hen, waardoor een politieauto een niet geplande stop moest maken om een redelijk recalcitrante feestganger tot de orde te roepen. Hij bracht zichzelf en anderen in gevaar door zich herhaaldelijk lallend tussen de werkers te mengen.
Vervolgens ging het redelijk snel. Even na twee uur hing de kist in de lucht, om langzaam maar zeker en met uiterste precisie omhoog te worden getakeld. Tien minuten later begon het gevaarte al aan de afdaling aan de andere kant van het museumdak. Op de binnenplaats werd ademloos toegekeken. Pers zou geen pers zijn als er niet werd gespeculeerd over een crash, maar daar was onder de omstandigheden geen kans op.
Een uur na het vrijgeven van de trambaan was er een 'touch down' aan de andere kant. Dat werd terecht met applaus begroet. De mannen van Saan bleven er nuchter onder maar hun vakwerk was in de ogen van de leek indrukwekkend en veel speling was er niet. Het paste allemaal net en de koets werd pal voor de ingang van de glazen behuizing die er speciaal voor is gebouwd, neergezet.
Rap ging vervolgens de kist open en werd de Gouden Koets tot de ingang van het paviljoen geduwd. Een toegift voor de media en een beloning voor het royaal uitgelopen evenement – in plaats van om 2 uur kon iedereen pas een uur later zijn spullen langzaam inpakken.
De vrolijke, innemende en natuurlijk ook wel gespannen museumdirecteur Judikje Kiers stond toen echter nog interviews te geven in de wetenschap dat er nog lang zou worden doorgewerkt om de koets precies en uiteraard onbeschadigd op zijn plaats te krijgen.
Kiers hoopte dat de opstelling en inrichting van de tentoonstelling die koning Willem-Alexander op 17 juni opent, nu vrijdag al klaar is. Er is de afgelopen maanden – en eigenlijk al langer – enorm veel werk verricht en het is te hopen dat de 'Gouden Koets' ook de kaskraker wordt die het verdient te zijn – met alle beperkingen van aantal bezoekers die de coronaregels opleggen. De tentoonstelling duurt daarom dan ook langer dan oorspronkelijk de bedoeling was.
Het advies van deze kant is duidelijk: ga kijken! (kaarten online reserveren). Maar ook: mis de documentaire over de restauratie niet (op 16 juni) en voor de échte liefhebber: sla het boek dat ter gelegenheid van de tentoonstelling wordt uitgegeven niet over. Na het lezen en bekijken daarvan kijk je naar de iconische koets als nooit tevoren.
De verslaggever reed om half vier klaarwakker naar huis; heerlijk om door een autoloos Amsterdam te rijden, maar ook opgetogen in het besef bij een bijzonder evenement aanwezig te zijn geweest.
© RB Hans Jacobs
Zie ook: Gouden Koets aangekomen in museum na spectaculaire nachtelijke takelklus
Ik ga op 19 juni een bezoek brengen aan dit prachtige, maar ook tegenwoordig in opspraak geraakte koets. Leuk ook trouwens de link naar mijn website op uw blog bovenaan! Dank daarvoor!
U staat ook vermeld tussen de links op de Koninklijke Links pagina op mijn website.
Geplaatst door: Wills Vendrig | 10 juni 2021 om 19:06