Eindelijk jawoord prins Gustav en Carina

Prins Gustav zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg (53) is vrijdag eindelijk getrouwd. Recente uitspraken van Duitse rechters maakten de weg voor het huwelijk. Gustav en zijn geliefde Carina Axelsson (53) hebben daar negentien jaar op moeten wachten.

De huwelijkssluiting was in het prieel in de tuin van Slot Berleburg in het gelijknamige Bad Berleburg in de deelstaat Noordrijn-Westfalen. Vrijdag ging het om het burgerlijk huwelijk; zaterdag is in de intieme slotkapel de kerkelijke inzegening voor een beperkt aantal genodigden.

,,Het wordt een rustige bruiloft, zoals dat honderd jaar geleden ook gebruikelijk was", aldus Carina in gesprek met het Deense Billed Bladet. ,,Na alles wat we hebben doorgemaakt zijn we blij om alleen naaste familie en naaste vrienden rond ons te hebben. We willen geen groot feest", vertelde prins Gustav. De oudste zoon van de Deense prinses Benedikte en neef van koningin Margrethe benadrukte in het interview het huwelijk niet zo zeer te zien als een nieuw begin alswel de afsluiting van een lange, pijnlijke jarenlange periode.

De reden voor de lange wachttijd ligt in de bepalingen van een naar de huidige maatstaven bizar testament van Gustavs grootvader. Deze Gustav Albrecht (1907-1944?) is tijdens de Tweede Wereldoorlog als vermist opgegeven.

Hij maakte in zijn testament zijn bezittingen over aan een toekomstige kleinzoon. Maar wel op voorwaarde dat deze met een Ariër trouwde, die bovendien van adel was en van protestantse huize. Zo niet, dan was er geen erfenis.

In de nazitijd waren de bepalingen niet ongebruikelijk, maar omdat opa 'verdween' kon het testament nooit meer worden veranderd. Dat stelde de in 1969 geboren kleinzoon prins Gustav voor een dilemma. Hij zou alles verspelen - het erfgoed van Sayn-Wittgenstein-Berleberg - indien hij zou trouwen met Carina, een voormalig model en nu kinderboekenschrijfster. En: Zweeds-Amerikaans, niet van adel en katholiek.

Al voor het overlijden van zijn vader prins Richard (1934-2017), net als prinses Benedikte goede bevriend met de Oranjes, heeft Gustav tal van rechtszaken moeten voeren om zijn kasteel en erfenis veilig te stellen, mede omdat verre verwant achteroom Ludwig-Ferdinand een kans rook de bezittingen te bemachtigen. Dat betekende dat Gustav in eigen woning niet langer de baas was; hij mocht in een klein deel blijven wonen, maar het beheer van het erfgoed moest hij overdragen aan een zaakwaarnemer van de erfenis.

In vijf jaar juridische strijd werd Gustav steeds in het gelijk gesteld, waarmee ook de bepalingen van het testament onderuit werden gehaald en hij eindelijk kon trouwen. Voor kinderen is het gezien beider leeftijd normaal gesproken te laat, dus is het volgende hoofdpijndossier het aanwijzen van een erfgenaam. Ook hiervoor opteren andere takken van de familie.

Onder de gasten zaterdag in elk geval het Deense kroonprinselijk paar.