ROYALBLOG.NL

Prins Carlos krijgt vraag over zijn zoons en laat zich niet uit over Juan Carlos

Prins Carlos van Boiurbon-Parma heeft zich zondag in een vraaggesprek met de Spaanse digitale krant El Español voor het eerst in lange tijd uitgesproken over zijn oudste zoon, prins Carlos Hugo (23). Die is geboren uit een buitenechtelijke relatie en streed na zijn achttiende verjaardag met succes om het recht de titel en achternaam van zijn vader te mogen voeren. Hij is sinds 2018 dan ook prins de Bourbon de Parme, zoals de familie in Nederland officieel heet.

Carlos kreeg de vraag waarom deze zoon niet zijn opvolger en erfgenaam is, in plaats van de vierjarige prins Carlos Enrique. ,,Ik heb nooit het bestaan ​​verborgen gehouden van mijn oudste zoon, voor wie ik altijd heb gezorgd. Maar zoals u zult begrijpen, kan ik de familiewetten niet veranderen en de wetten van het koninklijk- en hertogelijk huis van Bourbon Parma zijn heel duidelijk”, aldus Carlos.

Op basis daarvan had Carlos zich destijds ook tegen de naam- en titelverlening verzet, omdat de huisregels die erkenning bij buitenechtelijke kinderen niet toestaan. Het Nederlandse recht echter wel, maar dat betekende niet dat prins Carlos Hugo – eerder bekend als Hugo Klynstra – ook dynastieke rechten kreeg. Daarvoor golden de huiswetten weer wel.

,,Mijn zoon Carlos Enrique zal mij opvolgen, als God het wil, als het dynastieke hoofd van het carlisme en als hertog van Parma. Ondanks zijn jonge leeftijd wordt hij zich geleidelijk bewust van zijn verantwoordelijkheden en plichten ten opzichte van de Spanjaarden. Het zijn verantwoordelijkheden, plichten en rechten die ik van mijn ouders heb gekregen en die ik ook doorgeef aan mijn zoon”, aldus prins Carlos in het interview met El Español.

In het interview sprak Carlos vooral over zijn rol en positie ten aanzien van Spanje, of zoals de carlisten graag zeggen 'de Spanjes'.

,,Ik sta ten dienste van Spanje en de Spanjaarden.” Dat hij in Nederland is geboren heeft bijzondere een reden. ,Vanwege Franco ben ik niet in Spanje geboren aangezien hij mijn familie, mijn grootvader en mijn ouders had verdreven.” Dat hij nog steeds in Nederland woont, is vanwege zijn professionele activiteiten, aldus prins Carlos (50). ,,Maar ik ben en zal altijd in dienst staan ​​van de Spanjaarden.”

Hij neemt echter zijn dynastieke verantwoordelijkheden op zich, als hoofd van de carlistische beweging dat een ander Spanje voorstaat dan het huidige Spanje. ,,We stellen federalisme voor als derde weg, een ontmoetingsplaats voor alle Spanjaarden. Ons voorstel doorbreekt het huidige politieke discours, dat gaat van centralisme naar secessionisme,” stelde Carlos. Hij wil niet dat Madrid met ijzeren hand centraal bestuurt, maar is ook tegen het uiteenvallen van Spanje.

,,Het zijn verantwoordelijkheden, plichten en rechten die ik van mijn ouders heb gekregen en die ik ook doorgeef aan mijn zoon”, verklaarde Carlos zijn positie. De prins, die volgens de in 1833 ontstane carlistische beweging eigenlijk in plaats van Felipe V koning zou moeten zijn van Spanje, wilde in het interview niet ingaan op de suggestie dat de Spanjaarden bij een eventueel referendum over monarchie of republiek ook de derde optie van een carlistische monarchie moeten krijgen.

,,Het nu niet de tijd om frivool te worden. De burgers hebben wel wat anders aan hun hoofd met de pandemie en de economische crisis.” El Español probeerde Carlos ook uitspraken te ontlokken over koning Felipe en vooral de in opspraak geraakte koning-emeritus Juan Carlos. ,, We behoren tot verschillende takken van de Bourbon-familie”, zei hij over de huidige koning, die hij slechts een enkele keer heeft ontmoet. Hij kan hem dan ook niet kenschetsen.

Over de naar Abu Dhabi uitgeweken Juan Carlos hield hij zich nog meer op de vlakte. ,,Het is me al vaker gevaagd en ik antwoord op dezelfde wijze: ik ben geen rechter en daarom gaat het, totdat justitie heeft geoordeeld, slechts vermeende onregelmatige handelingen ...”

Ook bij verder aandringen gaf Carlos geen krimp. ,,Het zijn veronderstelde handelingen van Juan Carlos die ik, omdat ik ben wie ik ben en vertegenwoordig wat ik vertegenwoordig, niet relevant vind om te beoordelen. Daar is de rechterlijke macht voor, die ik als Spanjaard absoluut respecteer.” Hij voegde er wel wel aan toe ,,van mening te zijn dat mensen die openbare functies en verantwoordelijkheden bekleden in alle aspecten onberispelijk moeten zijn.”

© RB; Bron; El Español

Royals niet immuun voor coronavirus

Het coronavirus blijft ook de koninklijke families parten spelen. Gelukkig is het veelal goed afgelopen. Al gold dat in maart niet voor prinses Maria Teresa van Bourbon-Parma, die aan de gevolgen de besmetting overleed. Ze werd 86 jaar.

In die tijd raakten ook de prinsen Charles en William besmet, alsmede prins Albert II van Monaco en de Belgische prinses Claire. Ook de Oostenrijkse aartshertog Karl testte positief, en een beruchte besmetting was die van prins Joachim, de zoon van de Belgischje prinses Astrid.

Hij lapte immers alle regels aan zijn laars en reisde van België naar Spanje, en sloeg de vereiste quarantaine bij aankomst over.  Afgelopen week moest prinses Michael van Kent aan de lijst worden toegevoegd, evenals prins Carl Philip en echtgenote prinses Sofia. Het Zweedse koningspaar en het kroonprinselijk paar lieten zich uit voorzorg testen en bleken negatief.

De Spaanse koning Felipe isoleerde zich na contact met een positief getest persoon, zoals eerder ook zijn dochter prinses Leonor dat moest doen en de recentelijk ook het Noorse koningspaar. Prins Constantijn en prins Bernhard gingen hen al voor, evenals Sophie, gravin van Wessex. En daar zal het wel niet blijven.

© RB; Archiefbeeld: © MPE

Carlos en Annemarie tien jaar getrouwd

De Oranjes begaven zich zaterdagmiddag op historische grond voor het in Brussel gesloten kerkelijk huwelijk van prins Carlos en Annemarie Gualthérie van Weezel. In de zonovergoten Abdij Ter Kameren gaven die elkaar enigszins aarzelend het jawoord. ‘De hemel lacht ons toe’, meende emeritus bisschop Philippe Bär.

België heeft zaterdag weinig gemerkt van – en ook nauwelijks aandacht geschonken aan - de invasie van de Nederlandse koninklijke familie. De Abdij Ter Kameren in de Brusselse deelgemeente Elsene was door de politie hermetisch afgesloten voor het huwelijk van prins Carlos van Bourbon-Parma en NOS-politiek redacteur Annemarie Gualthérie van Weezel.

Een handjevol belangstellenden kon buiten alleen een glimp opvangen van de af- en aanrijdende auto’s met de overige genodigden voor de plechtigheid. Dat was ook één van de redenen die Carlos, de oudste zoon van prinses Irene, en Annemarie deed besluiten elkaar juist op deze historische plek het kerkelijk jawoord te geven. Ze konden dat in alle rust en intimiteit doen voor familie en vrienden.

De wit gepleisterde muren van de kerk die sinds 1201 vele gedaantewisselingen heeft ondergaan vormde een sober maar warm en passend decor voor dit bijzondere koninklijke huwelijk, dat eigenlijk al op 28 augustus had moeten plaatsvinden. Toen echter werd tot uitstel besloten vanwege de ziekte en het daarop volgende overlijden van Carlos’ vader prins Carlos Hugo.

,,Wij missen hem zeer”, aldus Carlos, maar het was zijn vaders uitdrukkelijke wens dat het huwelijk nog dit jaar zou worden ingezegend. Het burgerlijk huwelijk was nog in zijn aanwezigheid op 12 juni in Wijk bij Duurstede, de woonplaats van prinses Irene, voltrokken.

De Oranjeclan was maar liefst 31 man sterk. Ook prinses Christina en haar buiten Nederland wonende kinderen waren van de partij, inclusief de echtgenote van Bernardo en de vriendin van Nicolas Guillermo. Het zal sinds de verdrijving en de verbanning van de Oranjes uit de zuidelijke Nederlanden na de Belgische onafhankelijkheid niet eerder zijn voorgekomen dat zij zo royaal en compleet terugkeerden in Brussel, de plek waar Carlos (40) en Annemarie (32) eerder woonden en elkaar leerden kennen.

De afvaardiging van het Belgische koningshuis viel daarbij in het niet: alleen prins Lorenz was aanwezig en als geboren aarthertog van Oostenrijk-Este kon hij meteen ook het voormalige Habsburgse keizershuis vertegenwoordigen. De aan de Bourbon-Parma’s nauw verwante Luxemburgse koninklijke familie stuurde prins Jean en zijn echtgenote Diane en het dit jaar precies honderd jaar geleden verdreven Portugese koningshuis, was aanwezig in de persoon van familiehoofd Dom Duarte, hertog van Bragança.

Het bescheiden aantal vorstelijke gasten droeg bij aan de ontspannen sfeer van de kerkdienst, die met hulp van oudgedienden uit de hoforganisatie van koningin Beatrix tot in de puntjes was geregeld. De vaste hand van voormalig ceremoniemeester Gilbert Monod de Froideville, eerder verantwoordelijk voor de huwelijken van onder andere de prinsen Constantijn en Willem-Alexander en de uitvaarten van Juliana en Bernhard, was duidelijk herkenbaar.

Maar strakke planning of niet, de voormalige Rotterdamse bisschop Philippe Bär, een huisvriend van de Bourbons en het katholieke smaldeel van de Oranjes, zorgde voor menige vrolijke noot en afwijking van de orde van dienst. ,,Carlos en Annemarie hebben de dienst zelf ingevuld”, liet emeritus bisschop Bär al meteen weten: ,,luister goed naar hun woorden, ze hebben een boodschap voor u allen.”

De boodschap was er een van liefde, onderstreept door lezingen in het Nederlands, Engels, Frans en Spaans, onder meer uit de Psalmen (Psalm 8), het Evangelie van Matheus (6, 25-33), en het loflied op de liefde in Korinthiërs, voorgelezen door prins Jaime.

,,Paulus laat weten dat we naar het hoogste moeten streven”, predikte Bär. ,,Niet zoals op school wel gebeurde, zeggen dat een zes ook wel goed is, maar gaan voor een tien. Paulus wijst de weg, de weg van de liefde.”

Annemarie werd aan de arm van haar vader, ouddiplomaat en oud-Kamerlid Hans Gualthérie van Weezel, naar het altaar geleid. De witte sluier bij de door het Nederlands-Belgische couturiers echtpaar Devos/Hoffmann ontworpen zijden bruidsjurk was opvallend en bijzonder.

Deze was namelijk gemaakt van duurzaam papier, met de hand beschilderd met bloemmotieven en niet van kant te onderscheiden. Carlos en Annemarie wilden met dit ontwerp van de Belgische kunstenares Isabelle de Borchgrave hun zorg voor een duurzamer wereld benadrukken. 

Carlos en Annemarie wisten niet meteen het juiste antwoord te vinden op de huwelijksvragen van Bär, die ze daarop tot hilariteit van de vijfhonderd kerkgangers aanspoorde. ,,Carlos moet ook wat zeggen”, hij zei nadat Annemarie een aarzelend ‘ja’ had laten horen. ,,U gaat een gezin stichten”, hield hij het kersverse paar voor, ,,doe dit dan ook”, was de daaropvolgende goed bedoelde aanmaning.

Carlos legde de trouwgelofte af in vijf talen, Annemarie – door haar huwelijk prinses en hertogin van Parma en Piacenza – hield het bij Nederlands. ,,Ik zal je liefhebben alle dagen van ons leven.” Aan het einde van de plechtigheid kwam Bär nog met een verrassing: een persoonlijke boodschap en de Apostolische zegen van paus Benedictus XVI, die het vorstelijke bruidspaar ook zijn gelukwensen aanbood.

 Daarna kon het gezelschap het feest voortzetten in een kasteel even buiten Brussel, met zoals de uitnodiging het noemde een ‘cocktail dinatoire’. Carlos’ zus prinses Margarita moest de cocktails echter laten staan. Zaterdag werd officieel bevestigd dat ze in verwachting is van haar tweede kind.

© RB Hans Jacobs; Foto's: © Monarchy Photo Press, Patrick van Katwijk; RB Marius Cirtiu

Carlos en Annemarie praten over huwelijk

Prins Carlos en prinses Annemarie vieren later deze novembermaand hun tienjarig huwelijk. De hertog en hertogin van Parma gaven ter gelegenheid van die heugelijke dag een interview aan het maandblad Royalty, dat nu net in de winkels ligt.

,,Ik ben dankbaar voor de liefde. We zijn een team", vertelde Annemarie. ,,Ik ben heel trots op wat ik met Annemarie samen heb opgebouwd", vulde prins Carlos aan. Het verhaal wordt vergezeld door een exclusieve fotoserie die eerder dit jaar is gemaakt op het strand van Scheveningen.

Het huwelijk werd gesloten op 20 november 2010 in Abdij Ter Kameren in Brussel. Bijna de voltallige koninklijke familie was daarbij aanwezig. Het burgerlijk huwelijk had al in de zomer plaatsgevonden om Carlos' doodzieke vader prins Carlos Hugo de gekegenheid te geven het nog bij te wonen. Carlos Hugo overleed op 18 augustus - tien dagen voor de oorspronkelijk geplande huwelijksdatum.

© RB

De jacht van Edwin op geld van Margarita

Met het vallen van de bladeren in de herfst, valt de laatste jaren ook Edwin de Roy van Zuydewijn weer binnen. Dat gebeurde vrijdag via een paginagroot verhaal in De Volkskrant naar aanleiding van het volgende hoofdstuk in zijn al vele jaren slepende strijd om partneralimentatie. In het najaar van 2018 en 2019 kwam de ex van prinses Margarita ook weer in beeld, met hetzelfde verhaal.

Kort door de bocht samengevat komt het hier op neer: na de veelbesproken scheiding wees de rechter in 2006 aan Edwin een riante partneralimentatie toe van 5500 euro per maand. Dat geld moest zijn ex ophoesten. Maar zij stelde dat niet te kunnen omdat ze leefde uit de zak van haar moeder prinses Irene. Een jaar later oordeelde het Gerechtshof dat dit inderdaad het geval was: ze had geen draagkracht en voor Edwin viel er niets te halen.

Na berichten dat Margarita in staat was een leuk huis te kopen van 1,6 miljoen euro en daarvoor geen hypotheek nodig had, kwam De Roy van Zuydewijn als een duveltje uit een doosje na jaren van afwezigheid opeens weer in beeld. In 2018 stapte hij opnieuw naar de rechter met de eis alsnog geld te ontvangen voor twaalf jaar dat partneralimentatie wettelijk verschuldigd is. Dit omdat Margarita volgens hem wel degelijk had kunnen betalen en de thesaurier van (destijds) de Oranjes daarover zou hebben gelogen.

Dat betekent dat hij had dus twaalf jaar op kosten van zijn ex had willen leven. Na een huwelijk van nog geen vijf jaar (2001-2006). Ook als het wettelijk zo is geregeld, is het vrij 'opmerkelijk'. Zeker nu de eis werd ingediend na afloop van de wettelijke termijn van twaalf jaar.

Maar het zou – zo berekende het maandblad Royalty – wel een aardig zakcentje opleveren: 792.000 euro exclusief kosten en rente. Al gauw richting een miljoen. Edoch. De rechter gaf hem geen gelijk. En dat leidt tot de nieuwe zaak.

Margarita bleef er twee jaar geleden al rustig onder. ,,Gelooft u mij: ik maak me totaal niet druk over wat Edwin zegt of doet. Het klopt allemaal niet en bovendien is het alweer bijna vijftien jaar geleden dat wij samen waren. Ik denk ook dat hij wat sneller struikelt dan ik. Ik heb een prachtig ander leven opgebouwd, met een lieve, mooie man”, aldus de prinses tegen Story.

Edwin echter wenst anno 2020 dat alles opnieuw wordt beoordeeld want volgens hem en zijn advocaat – en de schrijvers in De Volkskrant – was de afhandeling van de laatste uitspraak schimmig en is er onduidelijkheid over wie de beschikking nu heeft getekend. In de krant wordt de schimmigheid onmiddellijk in verband gebracht met de schroefjes bij de RVD, het antecedentenonderzoek door de AIVM en andere sores die Edwin heeft ervaren in de bijna twintig jaar dat hij in verband wordt gebracht met de koninklijke familie.

© RB

Geen traditioneel bezoek aan Parma & Piacenza voor prins Carlos en familie

Prins Carlos en zijn familie misten dit weekeinde het traditionele bezoek aan Parma en Piacenza. Dat ging vanwege de coronapandemie en de gevolgen daarvan niet door. Voor het gezin van prins Jaime had het één voordeel: er kon zaterdag worden genoten van de vroege sneeuwval in Zwitserland!

Prins Carlos – sinds het overlijden van zijn vader in 2010 hoofd van het vorstenhuis Bourbon-Parma en in naam hertog van Parma en Piacenza – gaat elk jaar aan het einde van september enkele dagen naar deze Italiaanse steden om deel te nemen aan bijeenkomsten die in het kader staan van hun vroegere vorstelijke historie. Ook echtgenote Annemarie en broer prins Jaime met zijn vrouw Viktória zijn doorgaans aanwezig.

Dit jaar was het de bedoeling van prins Carlos om met het hele gezin te gaan, maar de coronacrisis gooide al snel roet in het eten. Parma en Piacenza liggen in het gebied dat dit voorjaar sterk is getroffen door het virus en het leek niet verstandig om nu samenkomsten te organiseren. Niet in de kerk, Basilica Magistrale Constantiniana di Santa Maria della Steccata, en niet voor de verlening van ridderorden of voor een liefdadigheidsgala.

Bezoeken aan Spanje en Frankrijk zijn eveneens uitgesteld vanwege de reisbeperkingen en steeds weer wisselende coronamaatregelen.

© RB; Beeld: screenshot: Zwitserland & Piacenza zaterdag

Prins Carlos niet naar Parma en Piacenza

Prins Carlos en zijn familie zullen dit jaar niet naar Parma en Piacenza reizen voor de jaarlijkse bijeenkomsten met de aloude hertogelijke ridderorden. Die gaan vanwege de coronapandemie en de gevolgen daarvan niet door.

Ook de geplande herdenking van de tiende sterfdag van prins Carlos Hugo en het bezoek aan diens graf in de crypte van de 'Basilica Magistrale Constantiniana di Santa Maria della Steccata' gaan niet door, zo liet een woordvoerder van de familie desgevraagd weten aan het ANP.

Prins Carlos – sinds het overlijden van zijn vader in 2010 hoofd van het vorstenhuis Bourbon-Parma en in naam hertog van Parma en Piacenza – gaat elk jaar aan het einde van september enkele dagen naar deze Italiaanse steden om deel te nemen aan bijeenkomsten die in het kader staan van hun vroegere vorstelijke historie. Ook echtgenote Annemarie en broer prins Jaime met zijn vrouw Viktória zijn doorgaans aanwezig.

Dit jaar was het de bedoeling van prins Carlos om met het hele gezin te gaan, maar de coronacrisis gooide al snel roet in het eten. Parma en Piacenza liggen in het gebied dat dit voorjaar sterk is getroffen door het virus en het leek niet verstandig om nu samenkomsten te organiseren. Niet in de kerk en niet voor de verlening van ridderorden of voor een liefdadigheidsgala. Bezoeken aan Spanje en Frankrijk zijn eveneens uitgesteld vanwege de reisbeperkingen en steeds weer wisselende coronamaatregelen.

© RB (Archieffoto)

Herdenkingen voor prins Carlos Hugo

Dinsdag wordt niet alleen in het Italiaanse Parma stilgestaan bij het overlijden in 2010 van prins Carlos Hugo van Bourbon-Parma, maar ook op verschillende plaatsen in Spanje. Dat heeft de Asociación 16 de Abril bekendgemaakt. De carlistische organisatie laat de missen lezen in samenwerking met de 'Real Orden de la Legitimidad Proscripta'.

Carlos Hugo wordt in Spanje, anders dan in Parma waar hij wordt herdacht als titulair hertog, geëerd als 'Rey Carlos Hugo'. Hij was volgens de carlistische beweging de rechtmatige koning van de 'Spanjes'. De carlisten zien het land namelijk als een verzameling van koninkrijken, elk met eigen rechten en tradities en niet de eenheidsstaat zoals die wordt verdedigd door de regerende tak van het huis Borbón.

In lijn met dat denken zijn er ook missen in verschillende regio's, waarbij tegelijkertijd ook de eerder dit jaar aan het coronavirus overleden zus van Carlos Hugo, prinses Maria Teresa, wordt herdacht. Zo is er een plechtigheid in Pamplona, in het 'koninkrijk Navarra' en zijn er missen in Valencia, door de carlisten aangeduid als 'de Kroon van Aragón'. In Madrid – 'de Kroon van Castilië en León – zijn twee missen: om 10 uur en om 20.15 uur, elk in een andere kerk. Ook in Tarragona is een plechtigheid.

Prins Carlos heeft dinsdag een boodschap gericht aan de carlisten ter gelegenheid van de tiende sterfdag van zijn vader. Hij spreekt daarin ook over zijn in maart overleden tante Maria Teresa, en kijkt al uit naar de toekomst wanneer zijn zoon Carlos Enrique de beweging moet leiden.

Queridos Carlistas:

El 18 de agosto de 2020 se cumple el X aniversario del fallecimiento de mi querido e irrepetible Aitá, Carlos Hugo.

Mis hermanos y yo recordamos cada detalle de sus últimos meses en Barcelona, sufriendo “físicamente” por la enfermedad pero con una esperanza cristiana sincera y a la vez soñadora por el futuro.

Falleció en Barcelona como siempre quiso vivir, rodeado de su familia y de los carlistas. Su vida sin el compromiso carlista no es comprensible.

Desde el año 1957, año en el que acudió por primera vez al tradicional acto de Montejurra/Jurramendi, se enamoró y vinculó personalmente con la causa carlista y con la justicia social que implícitamente conlleva y que siempre defendió.

Asimismo, durante los largos años de lucha contra la Dictadura Franquista descubrió la pasión y la entrega absoluta del Pueblo Carlista para con su Dinastía Legítima y con las libertades.

Aita me transmitió su legado histórico y su compromiso político inculcándome la responsabilidad que nuestra Familia tiene con las Españas y en especial con el Pueblo Carlista. Mi padre, Carlos Hugo, hubiese sido un buen Rey para los españoles.

Por ello, soy muy consciente de mis deberes, y en este sentido he actuado desde el año 2010 acompañando al Pueblo Carlista y trabajando coordinadamente con él para seguir proponiendo alternativas a los desafíos que presenta actualmente nuestras Españas. Para cumplir este compromiso he recibido el apoyo y colaboración constante de mi hermano Jaime, de mis hermanas Margarita y Maria Carolina y de mis queridas tías María Teresa, Cecilia y María de las Nieves.

Este es el legado que transmitió nuestro padre y es mi compromiso personal con la colaboración inestimable y permanente de mis hermanos, el impulsarlo a la próxima generación, que encabezada por mi hijo el Príncipe Carlos Enrique deberá continuar el proyecto de libertades y justica social en todos los ámbitos posibles de actuación: España, Europa, Hispanoamérica y en general en todo lugar donde podamos contribuir con nuestros principios…

No quiero dejar pasar esta oportunidad sin recordar a nuestra querida tía María Teresa, fallecida en París el pasado mes de marzo, víctima de la COVID-19. Otro gran ejemplo para nuestra generación. Ejemplo de entrega absoluta por los otros y propuesta vital centrada en la búsqueda de soluciones justas y sociales para los pueblos.

Para todos vosotros, un fuerte abrazo, en la esperanza de que junto con mis hermanos podamos encontrarnos el próximo mes de noviembre en Tarragona en la Festividad de la Dinastía Legítima.

En La Haya, 18 de agosto de 2020

Carlos Javier de Borbón Parma

Prinses Irene wordt 81 jaar

Prinses Irene is woensdag 81 jaar geworden. Details over hoe en waar Irene haar verjaardag viert, zijn niet bekend. Op de voorgrond treden doet ze nog maar weinig, en eigenlijk alleen om de samenleving en de politiek te wijzen op de noodzaak beter en zorgvuldiger om te gaan met de Aarde.

Dat deed ze ook temidden van de coronacrisis: ,,Ik hoop dat we tot de conclusie komen dat we weer meer voor elkaar en de aarde gaan kiezen. Het woord samen-leving is een prachtig woord." En door de gemeenteraad van Baarn te wijzen op het belang van bosbehoud bij Paleis Soestdijk.

Van de vier dochters van koningin Juliana en prins Bernhard heeft niemand zo’n opmerkelijk en wisselend leven gekend als de enkele weken voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog op 5 augustus 1939 op datzelfde Soestdijk geboren Irene.

Oudste zus Beatrix volgde min of meer in een rechte lijn de voor haar uitgestippelde weg en jongere zus Margriet volgde hetzelfde koninklijke pad, mede onder invloed van de eerder door Irene gemaakte keuze. Jongste zus prinses Christina (1947-2019) had om andere redenen meer vrijheid haar eigen interesses te volgen.  

,,Wij zussen zijn vier sterke vrouwen. De een zingt prachtig, de tweede doet goed werk bij het Rode Kruis en de ander is een uitstekende koningin. Of we het wel of niet eens zijn met elkaar is eigenlijk niet aan de orde. We waarderen elkaar in onze verschillen”, zei Irene jaren geleden over de verschillende levensloop van de vier 'kinderen van Soestdijk'.

Zelf liet ze alle ruiten van Soestdijk rinkelen door katholiek te worden en zich onvoorwaardelijk te scharen achter prins Carlos Hugo van Bourbon-Parma, met wie ze op 29 april 1964 in Rome in het huwelijk trad, Nederland verdeeld en in opperste verwarring achterlatend. ,,Ik wist bij het katholiek worden en bij de keuze voor Carlos met absolute zekerheid dat het zo moest zijn. Dat het boven alle menselijke en historische belangen uitging”, zei ze bij een terugblik. 

Carlos streed voor een vrij en rechtvaardig Spanje, al werd dat in die tijd in Nederland anders gezien. ,,Je kon niets uitleggen. Als mensen die vertrouwen in je hebben, denken dat je iets doet dat niet door de beugel kan, wil je het rechtzetten. Maar het was onmogelijk”, aldus Irene in 1977. ,,Die hele campagne in Nederland tegen ons.. Ik heb het nooit begrepen. Ik wist dat wat ik gekozen had, goed was.”

Alleen kwam niet Carlos op de Spaanse troon, maar Juan Carlos. Het huwelijk strandde en Irene keerde net na het aantreden van haar zus Beatrix terug naar Nederland. ,,Ja absoluut (er was moed nodig om te scheiden), want ik was nog nooit alleen geweest. Ik had nog nooit op twee benen gestaan zonder tegen iemand aan te leunen."

Ze gaf haar leven een radicaal andere wending, mede na een lang verblijf in Zwitserland. ,,Vroeger was ik bang voor alles. Twijfelde ik er sterk aan om aan ieders verwachting te kunnen voldoen. Van dat soort angsten heb ik me leren losmaken. Ik ben geen alwetende prinses, maar een leerling van het leven. Iemand die met dezelfde thema’s worstelt als ieder ander. Ik ervaar het niet langer als gezichtsverlies als ik iets niet weet. Het werkt bevrijdend wanneer je jezelf toestaat om voor je onzekerheden uit te komen", vertelde ze het AD in 2003.

Irene wilde de mens weer in contact brengen met de natuur, richtte zich op duurzaamheid en richtte een NatuurCollege op. ,,Ik vind dat ieder mens verantwoordelijk is voor de toekomst van deze aarde”, motiveerde ze haar werk. ,,Wat je kunt zeggen is dat de liefde voor de natuur mij door mijn beide ouders is bijgebracht. Ik zie dat ook weer terug in mijn kinderen, die allemaal met de natuur verbonden zijn."

,,Maar wat ik doe, komt niet voort uit een soort opdracht die ik van huis heb meegekregen. Het komt echt uit mijn eigen oorsprong", vertelde ze ook. Dat ze werd uitgelachen en weggehoond deed pijn, maar ze leerde er mee leven en over de jaren groeiden begrip en waardering. In 2009 kreeg ze van minister Jacqueline Cramer een 'duurzaamheidslintje' voor haar bijdrage aan de bewustwording van de Nederlandse samenleving.

Daarbij koos ze niet voor de politiek, bewust niet, zoals ze De Volkskrant in 2005 uitlegde. ,,Als lid van mijn familie heb ik verantwoordelijkheid tegenover het staatshoofd. Het is mijn vrije keuze me niet in de Nederlandse politiek te mengen. (...) Liever neem ik, daar waar ik nuttig kan zijn, de verantwoordelijkheid. Gelukkig leven we in een tijd dat onze familieleden hun eigen interesses kunnen omzetten in werkelijke activiteiten."

In die tijd was het familieleven ook weer tot rust gekomen na de gefrustreerde uitbarstingen van dochter prinses Margarita en haar man Edwin de Roy van Zuydewijn in 2003. Het boek is wat Edwin betreft nog altijd niet gesloten, maar in het gezin is de harmonie na de echtscheiding en het tweede huwelijk van Margarita hersteld.

Irene heeft inmiddels negen (erkende) kleinkinderen, die ze haar liefde voor de natuur probeert over te brengen. Ze doet waarschijnlijk op dezelfde manier als ze haar eigen kinderen benaderde. ,,Ik meen dat ik er altijd alert op ben geweest ze (mijn kinderen) te behandelen als volwaardige mensen. De generatie voor mij zei vaak tegen kinderen dat kun jij nog niet weten. Dan denk ik: wat is de norm?"

© RB Hans Jacobs; Archieffoto's: © MPE Patrick van Katwijk

Carlos: slimmer en beter gaan leven

Mensen moeten slimmer en beter gaan leven. Dat betoogt prins Carlos de Bourbon de Parme in een vraaggesprek met het Leidsch Dagblad. Daarin kwam de hertog van Parma en oudste zoon van prinses Irene aan het woord over de mede door Carlos geschreven bundel 'Wat is wijsheid' die 31 juli is verschenen. De prins en de medeauteurs pleiten voor een herbezinning, aangezwengeld door de coronacrisis.

,,De mens moet veel zorgvuldiger met de natuur omgaan. En in het verlengde daarvan: dat wij in het rijke Westen niet in een maakbare wereld leven die we naar onze hand kunnen zetten, maar dat wij een onderdeel zijn van de natuur. Wij hebben de natuur nodig, niet andersom. De natuur kan ook wel zonder ons”, verwoordde prins Carlos de belangrijkste conclusie die ook hij trok toen hij de afgelopen maanden vanwege coronacrisis pas op de plaats moest maken. ,,Een periode om dingen op een rijtje te zetten en je af te vragen of het wel moest doorgaan zoals het was.”

Daarbij gaat het volgens hem niet zo zeer om alles te minderen – vliegen, leven, consumeren – ,,maar vooral om ánders. Om slimmer. Als je nadenkt over je consumptiegedrag merk je al snel dat je door beter plannen minder hoeft te reizen, dat je op een meer duurzame wijze met de wereld kunt omgaan en dat genoeg op een gegeven moment ook genoeg moet zijn”, vertelde Carlos.

Hij maakte ook een kanttekening. ,,Matiging heeft een negatieve bijklank. Het kan zijn dat mensen dat al gauw zien als iets inleveren, maar dat hoeft helemaal niet zo te zijn. Het gaat erom te kiezen voor betere producten en diensten, die de kwaliteit van ons leven én die van de omgeving verhogen. Dan heb je het dus niet zozeer over minder, maar vooral over slimmer en beter.”

© RB; Bron: Leidsch Dagblad