Met het aftreden van koningin Margrethe zijn er geen regerende vorstinnen meer in de wereld. Van Tonga tot Noorwegen zijn het alleen mannen.
In Europa komt daar pas op termijn verandering in, met vrouwelijke troonopvolgers in België, Nederland, Spanje en Zweden en in de toekomst ook Noorwegen.
© RB
Koning Willem-Alexander had woensdagmorgen bij de beëdiging van nieuwe ambassadeurs twee heel bekende gezichten voor zich. Op Paleis Noordeinde - hun huidige werkplek - beëdigde hij namelijk ook twee binnenkort vertrekkende leden van zijn eigen hofhouding: ceremoniemeester Simon van der Burg en Máxima's particulier secretaris Gabriella Sancisi.
Van der Burg, die per 1 augustus 2017 door Buitenlandse Zaken was uitgeleend aan koning Willem-Alexander, vertrekt deze zomer naar Bulgarije, waar hij dus ambassadeur wordt. Voor zijn aanstelling aan het hof was Van der Burg werkzaam als consul-generaal in Ho Chi Minh-stad in Vietnam en hij keert nu dus weer terug in de diplomatieke dienst.
Gabriella Sancisi wordt ambassadeur in Slowakije. Ze is sinds maart 2014 werkzaam voor koningin Máxima en werkte voor haar detachering in het paleis op de Nederlandse ambassade in Zagreb, Kroatië, als plaatsvervanger van de ambassadeur. Sancisi studeerde Nederlands Recht in Leiden en Italiaanse Taal- en Letterkunde in Leiden en Bologna. In 1997 trad zij in dienst van het ministerie van Buitenlandse Zaken.
Er werden door de koning nog vier andere ambassadeurs beëdigd: Remco van Wijngaarden die met standplaats Bangkok aan de slag gaat in Thailand, Cambodja en Laos, Johan Verboom die ambassadeur wordt in Slovenië, Tsjeard Hoekstra die naar Angola gaat en Esther Loeffen die aan de slag gaat in Ouagadougou, de hoofdstad van Burkina Faso.
© RB; Beeld @ MPE
Naast 'zakelijk' koninklijk nieuws waren er ook opmerkelijke koninklijke 'varia'. Een kort overzicht:
De Japanse keizer Naruhito heeft dinsdag even lekker in de paleistuin kunnen werken. Daar stopte hij van twee verschillende soorten rijst zo'n 180 zaden in een kweekbed, elk van dertig bij dertig centimer. Het ging om glutenvrije Nihonmasari en om Mangetsumochi rijst.
Het is de bedoeling dat de zaadjes uitkomen, en wanneer dat in mei is gebeurd komt de keizer terug om ze in een rijstveld te steken (foto uit 2020). In de herfst wordt er geoogst en de rijst wordt dan gebruikt bij Shinto-rituelen in het paleis, en het Niinamesai-oogstfestival in november.
Maandagavond heeft koningin Margrethe met het plaatsen van kaarsen voor een raam van Marselisborg Slot bij Aarhus de bevrijding herdacht van het Oostzee-eiland Bornholm op 5 april 1946, een jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog.
Het strategisch gelegen Deense eiland werd aan het einde van de oorlog op de Duitse bezetters veroverd/bevrijd door de Sovjet-Unie, die er daarna niet meteen afstand van deed. Het eiland telt 39.000 inwoners en is iets groter (588 km2) dan Texel (463 km2).
Koning Norodom Sihamoni en koningin-moeder Monineath van Cambodja zijn maandag vanuit Beijing (Peking) teruggekeerd in Phnom Penh. Moeder en zoon hebben daar weer een maand doorgebracht, zoals de laatste jaren gebruikelijk. Leden van regering en parlement verwelkomden hen al even traditioneel op het vliegveld.
De koningin heeft China in feite tot tweede thuis gemaakt, mede door de loop van de geschiedenis waarin haar man koning Norodom Sihanouk daar jaren in ballingschap verbleef. In zijn latere leven en na zijn troonsafstand in 2004 kreeg hij er medische verzorging en woonde er het grootste deel van het jaar.
Monineath gaat minstens twee keer per jaar een maand naar Peking, en haar zoon koning Sihamoni gaat steeds mee. Hij kan op die manier ook even ontsnappen aan het besloten hofleven in eigen land.
© RB; Beeld: sociale media
India en Maleisië hadden me in slaap gesust. Mooi, zelfs heet weer. Zonneschijn. Geen jas of paraplu nodig. Het was dinsdagmorgen dan ook schrikken toen ik vanuit mijn hotel naar buiten ging. Het hoosde. Ik had dat natuurlijk al kunnen verwachten. Het hoteldak lekte en het tweede bed in de slaapkamer had al het nodige regenwater opgevangen.
Verrassingen zijn er altijd.
Op straat was het rustig. De inhuldigingsdag is een vrije dag. Dat scheelde in de metro en trein. Niet duwen en sjorren, maar gewoon zitten en redelijk snel naar het ontmoetingspunt voor de buitenlandse media even buiten het Keizerlijk Paleis. Gelukkig kwam ook nu de regen met bakken uit de lucht, zodat ik kletsnat bij de veiligheidscontrole aankwam. Daar mocht je in de regen even wachten.
Regen beheerste verder de rest van de morgen. De perskaart gaf toegang tot de binnenplaats van het paleis. Links van mij de staatszaal, waar de troon en de 'august seat' van het keizerspaar stonden opgesteld. Uit het zicht. Rechts de galerij of zaal met de buitenlandse genodigden, die dus achter glas, over de binnenplaats heen naar de overkant moesten gluren om iets van de plechtigheid te zien.
Wie niet van koninklijke bloede was, zoals bijvoorbeeld de presidenten van Nepal en Brazilië, had pech. Zij waren aangewezen op de strategisch opgestelde monitoren. Vooruit kijken leverde een blik op de muren van de staatszaal op. Aan de andere twee kanten van de binnenplaats zaten Japanse genodigden - achter mij de ouders van keizerin Masako - naar de tv-schermen te kijken.
Vanwege de regen werd de ceremoniële wacht op de binnenplaats teruggetrokken. Zij hielden het pak droog maar dat konden de arme cameramensen en fotografen niet zeggen. Die kwamen rond half elf bij hun werkplek - 2,5 uur voor het begin van de ceremonie. En laat de perstribune nu net onder de dakrand zijn neergezet: precies daar waar al het water van het dak gutste...
Ik was recalcitrant en wist met enige welgekozen woorden de Japanners te bewegen om de 'pen journalists' te laten wachten onder een overkapping. Koud en winderig, maar relatief droog. Een van de gebruikte argumenten: in de regen wordt het opschrijfboekje kletsnat en dan kan ik mijn werk niet doen. De tijd werd verdreven met een alleraardigste discussie met de collega uit Nepal.
Het was sowieso een bont gezelschap in het persvak, met slechts twee buitenlandse penjournalisten (zo noemen de Japanners dat, met de implicatie dat deze alleen een pen en nimmer een camera (telefoon) ter hand neemt) en fotografen uit onder meer Bhutan, Brunei, Cambodja, Marokko en Qatar.
Enfin.
Even dacht ik met de poolkaart een gifpil te hebben gekregen want bij de briefing werd min of meer gezegd dat er vanuit die positie niets te zien zou zijn. Uiteindelijk viel het honderd procent mee. De zon ging schijnen op het moment dat ik het persvak in moest, net voordat koning Willem-Alexander en koningin Máxima hun opwachting maakten, en op de gasten had ik redelijk goed zicht.
Toen was het tijd voor een quickscan van de genodigden. De koninklijke gasten namen een voor een hun plek in. De koningsparen van Swaziland en Tonga, Bhutan en België, koning Carl Gustaf en kroonprinses Victoria, en als allerlaatste sultan Hassanal Bolkiah en zijn superster zoon prins Abdul Mateen.
Om de ceremonie te zien moest ik mijn toevlucht nemen tot de livestream van persbureau Reuters, dat de beelden van het paleis overnam. Het had wel iets surrealistisch. Je staat midden in de plechtigheid, in het paleis, maar buiten, en op enkele tientallen meters speelt zich af wat je via de tv moet bekijken. Maar veel dichterbij was niet mogelijk.
En het was droog!
© RB Hans Jacobs; Foto koningspaar © EO Blauw Bloed
Het aantal genodigden bij de intronisatie van keizer Naruhito is imposant. Maar Japan heeft dan ook de hele wereld uitgenodigd. Volgens de maandag verstrekte opgave worden de volgende 'royals' verwacht.
KONINKLIJKE GASTEN IN JAPAN
Bahrein: kroonprins Salman
België: koning Filip en koningin Mathilde
Bhutan: koning Jigme Khesar en koningin Jetsun
Brunei: sultan Hassanal Bolkiah en prins Mateen
Cambodja: koning Norodom Sihamoni
Denemarken: kroonprins Frederik en kroonprinses Mary
eSwatini: koning Mswati III en een van zijn koninginnen
Jordanië: kroonprins Hoessein
Lesotho: koning Letsie III met koningin
Liechtenstein: erfprins Alois
Luxemburg: groothertog Henri
Maleisië: koning sultan Abdullah en echtgenote
Marokko: prins Moulay Rachid
Monaco: vorst Albert II
Nederland: koning Willem-Alexander en koningin Máxima
Noorwegen: kroonprins Haakon
Qatar: emir Tamim
Samoa: prins Tuimaleali'ifano Sualauvi II, staatshoofd
Spanje: koning Felipe en koningin Letizia
Tonga: koning Tupou VI en koningin
Verenigd Koninkrijk: prins van Wales
Zweden: koning Carl Gustaf en kroonprinses Victoria
Opvallend niet vertegenwoordigd met lid koningshuis: Thailand
Koning Norodom Sihamoni van Cambodja wordt de komende dagen in het zonnetje gezet vanwege zijn vijftienjarig regeringsjubileum op 14 oktober.
Donderdag kreeg hij een herdenkingsmunt aangeboden en de centrale bank heeft ook speciale bankbiljetten van 15.000 riel (zo'n 3,30 euro) in omloop gebracht met daarop onder meer de koning met zijn ouders, wijlen koning Norodom Sihanouk en koningin Monineath.
Norodom Sihamoni (66) kwam op de troon na het aftreden van zijn flamboyante vader Norodom Sihanouk. Die zei met zijn terugtreden het voorbeeld te volgen van onder anderen de Nederlandse vorstinnen Wilhelmina en Juliana, die ook afstand van de troon hadden gedaan. Sihanouk overleed in oktober 2012, acht jaar na zijn troonsafstand en twee weken voor zijn negentigste verjaardag.
Norodom Sihamoni keerde woensdag samen met koningin-moeder Monineath (83) terug na een verblijf van een maand in Peking. Daar trekt de koning zich elk halfjaar enkele weken terug om even uit Cambodja te ontsnappen en om medisch onderzoek te ondergaan.
© RB
De nieuwe koning van Maleisië, sultan Abdullah, heeft woensdag op het Parlementsplein van Kuala Lumpur met groot ceremonieel president Moon Jae-in van Zuid-Korea ontvangen voor een staatsbezoek.
De Koreaanse president maakt een rondreis langs drie lidstaten van Asean, de organisatie van Zuid-Oost-Aziatische landen. Hij is al op staatsbezoek geweest in Brunei en reist vanuit Maleisië door naar Cambodja.
Voor de eind januari aangetreden Yang di-Pertuan Agong Adullah is de visite van Moon en zijn vrouw het eerste staatsbezoek van zijn koningschap. De koning is zelf alleen even op bezoek geweest bij de sultan van Brunei om de bijzondere banden met dat op het eiland Borneo aan Maleisië grenzende land en met de vorstenfamilie te bestendigen.
President Moon krijgt woensdagavond in het Istana Negara, het koninklijk paleis, een staatsbanket aangeboden. Het is voor het eerst in negen jaar dat een Koreaane president op staatsbezoek komt in Maleisië dat wordt gezien als een belangrijke handelspartner. Moon heeft woensdag ook een ontmoeting met de Maleisische premier Mahathir.
© RB; Beeld: sociale media screenshot
De nieuwe Yang di-Pertuan Agong van Maleisië wordt donderdag geïnstalleerd tijdens een plechtigheid in Istana Negara, het nationale of ook wel koninklijk genoemde paleis in Kuala Lumpur. Het is geen kroning. De nieuwe koning kan daarvoor later dit jaar een datum uitzoeken.
De ceremonie gaat met veel pracht en praal gepaard, al was het alleen maar vanwege de kleurrijke kleding van de sultans en hun echtgenotes. Niks grijze pakken maar flamboyant geel voert de hoofdtoon, rijkelijk bestikt met gouddraad.
Vraag is of de eerder deze maand plotseling teruggetreden koning Muhammad V (foto boven), nu weer gewoon de sultan van de deelstaat Kelantan, aanwezig zal zijn. Hij kwam vorige week in elk geval niet opdagen toen er een opvolger gekozen moest worden.
Maleisië immers is uniek in de wereld: de koning wordt om de vijf jaar gekozen door de negen vorsten van de deelstaten die een monarchie zijn. Op rotatiebasis kiezen zij iemand uit hun midden, waarbij een sinds 1957 ontstaan schema wordt gehanteerd. Na het aftreden van de sultan van Kelantan was het de beurt aan de (nieuwe) sultan van Pahang en die – Abdullah (59) – wordt nu ook geïnstalleerd.
Behalve de Yang di-Pertuan Agong heeft de raad van vorsten – Majlis Raja raja - ook een nieuwe onderkoning gekozen, de Timbalan Yang di-Pertuan Agong. Meestal wordt daarvoor degene gekozen die over vijf jaar aan de beurt is om koning te worden, maar net als in 2016 is daar nu van afgeweken. De sultan van Perak, als tweede aan de beurt en in 2016 ook al eens gekozen, blijft plaatsvervanger.
Maleisië is niet de enige monarchie in dit deel van Azië. Thailand kroont op 4 mei de nieuwe koning Vajiralongkorn (66), die op oktober 2013 zijn overleden vader koning Bhumibol opvolgde.
Brunei heeft sultan Hassanal Bolkiah (72). Die behoort tot de langst regerende monarchen van de wereld. Hij viert dit jaar zijn 52-jarig troonjubileum.
Cambodja zou wel eens aan zijn laatste jaren als monarchie bezig kunnen zijn. Koning Norodom Sihamoni staat onder strenge controle van de regering van Hun Sen, die al sinds 1985 premier is. De koning (65) is ongehuwd en het is onduidelijk wie hem zou moeten opvolgen.
Bhutan kent een nog jonge koning, Jigme Khesar Wangchuk (38), die sinds 2006 regeert. Hij heeft zelf het Himalaya-koninkrijk op de weg naar democratie gezet, maar het blijft nog wennen. Op de achtergrond heeft hij nog steun van zijn vader koning Jigme Singye (63).
Japan ondertussen is aan het aftellen tot het aftreden van keizer Akihito (85), die deze maand precies dertig jaar op de Chrystantentroon zit. Op 30 april komt er een einde aan het zogenoemde Heisei-tijdperk en op 1 mei begint een nieuwe jaartelling en een nieuw tijdperk, dat van keizer Naruhito. De eigenlijke 'kroning' is pas eind oktober maar de nieuwe 'tenno' heeft er dan al een hele reeks van plechtigheden op zitten.
Andere monarchieën zijn te vinden in het Midden-Oosten, met koningen in Jordanië, Saudi-Arabië en Bahrein, een sultan in Oman, emirs in Qatar en Kuwait, en een emir die dienst doet als president van de zeven Verenigde Arabische Emiraten.
© RB; Beeld: © RB, Screenhots
Laatste reacties