ROYALBLOG.NL

Máxima kan maar beter even wachten

Koningin Máxima kan beter maar even wachten met een nieuw VN-bezoek aan Peru.

De dinsdag nieuw aangetreden president Manuel Merino is zondag alweer (noodgedwongen) afgetreden. Peru krijgt dus weer een nieuw staatshoofd: de vierde sinds het VN-maart 2014, en volgend jaar april zijn er verkiezingen.

Dit verscheen afgelopen week op Royalblog:

Koningin Máxima bracht in maart 2014 een bezoek aan Peru. Dat Zuid-Amerikaanse land had nog wel het een en ander in te halen wat betreft toegankelijkheid tot financiële diensten. In haar VN-functie voerde de koningin een aantal gesprekken met de toenmalige president, Ollanta Humala.

Hij haalde er zelfs leden van zijn regering bij zodat verschillende ministers nu eens gezamenlijk over die toegankelijkheid konden praten. De minister van Financiën en die van landbouw bijvoorbeeld, of de minister die identiteitsbewijzen in zijn portefeuille heeft of communicatie. Ze moeten namelijk samenwerken wil toegankelijkheid mogelijk worden.

Neem mobiel bankieren als voorbeeld. Financiën dat toezicht houdt op het bankverkeer moet zorgen voor de regelgeving, en de mogelijkheid geld te storten en op te nemen via een mobiele telefoon. Binnenlandse Zaken moet zorgen dat iedereen gemakkelijk een betrouwbaar identiteitsbewijs krijgt, dat ook buiten de eigen woonplaats kan worden verstrekt. Maar zonder goede verbindingen en concurrentie onder telecombedrijven, kan het ook niet.

Enfin, Peru maakte afspraken met zichzelf.

President Humala echter verdween in 2016 van het toneel. Dat hoeft geen probleem te zijn als zijn opvolger in dezelfde richting denkt. Maar inmiddels zijn we zes jaar en dadelijk vier presidenten (!) verder.

Het Peruviaanse Congres maakt er een soort sport van om presidenten af te zetten: Humala's opvolger, Pedro Pablo Kuczynski verdween in 2018 en zijn vervanger Martín Vizcarra werd op 9 november aan de kant gezet. 

Dinsdag 10 november is de parlementsvoorzitter Manuel Merino geïnstalleerd als interim-president, met de intentie tot 28 juli 2021 aan te blijven. Er braken echter protesten uit tegen zijn aanstelling, die leidden tot dodelijke slachtoffers. Reden voor het Congres om het aftreden van Merino te eisen. Anders zou hij worden afgezet.  

Wie volgt?

De afspraken die Peru maakte in 2014 zullen volgend jaar wellicht vergeten zijn. Het is een voorbeeld van de moeilijkheid van het VN-werk van Máxima.

Nieuwe president of regering, en de kans bestaat dat het beleid verandert of dat prioriteiten anders liggen. Het verklaart ook waarom ze enkele landen – Bangladesh, Ethiopië, Indonesië, Pakistan – meermaals bezocht.

Soms was dat om te adviseren over het vervolg, maar soms ook om met een nieuwe regering programma's een nieuwe impuls te geven. Het lijkt erop dat Peru ook wel weer eens een visite kan gebruiken.

7 maart 2014: Máxima kwam op het juiste moment

Koningin Máxima is heel blij met het resultaat van haar bezoeken aan Colombia en Peru. Dat zei ze vrijdagmiddag (plaatselijke tijd) in Lima na afloop van een ontmoeting met de lokale media.

De komst van de koningin, in haar rol als speciale gezant van de Verenigde Naties, had in beide landen het benodigde zetje te geven over verder te werken aan het beter toegankelijk te maken van financiële diensten. ,,Ik kwam op het juiste moment", aldus Máxima.

Uit eerste hand had ze geleerd over de knelpunten, zoals de enorme omvang van de informele economie in Peru, en over de vooruitgang die is gemaakt, zoals met de introductie van mobiel bankieren. Het is kennis die Máxima meeneemt in haar adviezen die ze nmens de VN geeft aan regeringen. Zo wilde Peru ook leren van haar ervaringen, die ze kon delen tijdens een bijeenkomst in het presidentieel paleis.

President Ollanta Humala bood haar daar een lunch aan, gevolgd door een rondetafelgesprek waaraan ook een aantal ministers deelnam. Daar werd gesproken over het nationale plan dat Peru wil ontvouwen om de financiële diensten toegankelijker te maken. Humala heeft daartoe al een wet gemaakt die elektronisch bankieren regelt. Een initiatief dat Máxima in haar hoedanigheid van speciale VN-gezant toejuichte.

Eerder in de week had ze Colombia eraan herinnerd dat zo'n zelfde wet al twee jaar op de plank lag en dat de bevolking geholpen zou zijn met aanname. Mensen die vaak ver van een bank afwonen, kunnen dan simpel met een sms'je geld overmaken of andere zaken regelen. Een andere manier is om bankzaken te kunnen regelen in een supermarkt of winkel.

Een groot deel van met name de arme bevolking heeft helemaal geen bankrekening of verzekering, mede vanwege de ontoegankelijkheid, de hoge drempel en hoge tarieven. Kleine bedrijfjes lenen meestal geld in het informele circuit, met hoge rentes. Betere toegang tot financiële producten, het onderwerp waar Máxima zich sinds 2009 namens VN-secretaris-generaal Ban Ki-moon bezighoudt, brengt onder meer de kosten omlaag, en stimuleert de ontwikkeling.

Hoe het in Peru in de praktijk uitpakt zag de koningin donderdag tijdens een uitgebreid veldbezoek aan achterstandswijken van Lima. Daar bundelen huishoudens hun schaarse financiële middelen om een kapitaaltje te hebben waarvan iedereen om beurten kan profiteren voor een eigen bedrijfje. Ondernemersgeest is er in Peru genoeg, zo stelde Máxima vast, maar nu moet de financiële instractuur worden verbeterd.

7 maart 2014: Máxima verwelkomd bij president Peru

President Ollanta Humala van Peru en zijn echtgenote Nadine Heredia hebben vrijdagmiddag (plaatselijke tijd) koningin Máxima ontvangen in het presidentieel paleis in het hartje van Lima. De koningin had de presidentsvrouw eerder op de dag al ontmoet bij een conferentie over het versterken van vrouwelijk ondernemerschap.

Voor het paleis stond op de trap een erewacht opgesteld, hetgeen de ontvangst een ceremonieel en officieel tinje gaf. Het presidentieel paar bood de koningin een lunch aan en in het paleis vond ook een rondetafelgesprek plaats met de president, een aantal ministers en Máxima over het verbeteren van de toegang tot financiële diensten voor met name de arme bevolking van Peru.

© RB Hans Jacobs

Trump gaf emir Koeweit 'Legion of Merit'

De emir van Koeweit, sjeik Sabah al-Ahmed Al Sabah, is vlak voor zijn overlijden door de Amerikaanse president Donald Trump onderscheiden met de hoogste militaire onderscheiding die de VS aan buitenlanders kan geven: de Legion of Merit in de categorie 'Chief commander'.

Hij kreeg het eerbetoon onder meer voor ,,zijn onvermoeibare bemiddeling bij conflicten in het Midden-Oosten", aldus een verklaring van het Witte Huis. Bij de bekendmaking was al bepaald dat de zoon van in een Amerikaanse ziekenhuis liggende emir, sjeik Nasser al-Sabah, de onderscheiding in een besloten ceremonie in ontvangst zou nemen.

Sjeik Sabah bevindt zich met de Legion of Merit (het legioen van verdienste), die tijdens de Tweede Wereldoorlog werd ingesteld, in een illuster gezelschap. De Nederlandse prins Bernhard is een van de ontvangers van de onderscheiding, maar ook de Britse koning George VI, de Roemeense koning Mihai, sjah Mohammed Reza Pahlavi van Iran, keizer Haile Selassie van Ethiopië, de Noorse krooonprins en latere koning Olav en koning Bhumibol van Thailand.

Vorig jaar kreeg de Nederlandse commandant van het Korps Mariniers, Jeff Mac Mootry, in Washington de onderscheiding, maar dan in de een stap lagere categorie van 'commandant'.

© RB

Máxima is niet bang om te drammen

Máxima is niet bang om te drammen als haar boodschap als speciaal gezant van de Verenigde Naties niet doorkomt. ,,Het is mijn taak om mensen schrik aan te jagen om dingen voor elkaar te krijgen”, vertelde ze in de woensdagavond uitgezonden NTR-documentaire 'Máxima, de pleitbezorger'. Daarin werd een uitgebreid beeld geschetst van haar werkzaamheden voor de VN.

De koningin vierde vorige week dat ze nu tien jaar actief is met het bepleiten van toegang tot financiële diensten voor de hele wereldbevolking. ,,Dertig procent van de volwassen wereldbevolking heeft die toegang niet”, zei Máxima, die het afgelopen jaar werd gevolgd bij werkzaamheden in onder meer Den Haag, Washington, Bazel en Ethiopië. Opmerkelijk genoeg ontbrak echter het VN-feestje van vorige week woensdag.

De koningin toonde zich streng en liet tijdens een telefonische vergadering met haar staf in New York ook haar frustratie blijken toen de sleutelfiguren waarmee zij in een land aan de slag wilde gaan al binnen enkele maanden allemaal vervangen waren: gouverneur van de centrale bank, minister van Financiën en directeur van de Belastingdienst. Dat doorkruiste de voorbereidingen op een bezoek aan datzelfde land.

,,Als er niet genoeg vooruitgang wordt gemaakt, dan richten we onze aandacht op een ander land”, stelde Máxima in het algemeen. Goede voorbereidingen waren essentieel, zo werd in enigszins rommelig gemonteerde de film benadrukt, en landen moeten ook de capaciteit hebben om de noodzakelijke maatregelen uit te voeren. Daar maakte Máxima zich bijvoorbeeld zorgen over in Ethiopië, waar ze eerder dit jaar op bezoek was.

De regering in Addis Ababa staat voor enorme uitdagingen, maar wil resultaten zien. Versnellen zonder dat er goede regelgeving is was voor de koningin echter principieel een brug te ver. Klanten – de arme bevolking waar ze haar werk onder meer voor doet – mochten geen risico's lopen. Dat laatste had ze zelf ervaren in geboorteland Argentinië, een ervaring waar ze een deel van haar motivatie en haar besluit economie te gaan studeren vandaan had gehaald.

© RB Hans Jacobs

Prinses Mabel viert 51ste verjaardag

Prinses Mabel, of zoals ze zich bij haar werkzaamheden en in het buitenland noemt, Mabel van Oranje is zondag 51 jaar geworden. De verjaardag wordt gevierd tijdens de zomervakantie.

,,Ik heb nog enkele grote plannen om in de komende jaren te helpen de wereld en eerlijker te maken. Er is dus veel om dankbaar voor te zijn en naar vooruit te kijken", zei ze vorig jaar toen ze vijftig werd. ,,Dat vier ik dit 50ste levensjaar, en speciaal op mijn verjaardag, met mijn kinderen, mijn familie en zij die mij dierbaar zijn."

© RB; Beeld: Malala Fund

El País: Máxima, koningin die alles kan

De Spaanse media raken na het uitstapje naar Sevilla niet uitgepraat over de Oranjes en in het bijzonder koningin Máxima. Die heeft duidelijk veel harten gestolen, en zette koningin Letizia in de schaduw aldus meerdere publicaties. 

Aan heeft de vooravond van haar 48e verjaardag kreeg de koningin een uitvoerige lofprijzing In de Spaanse kwaliteitskrant El País. Onder de kop 'Máxima van Holland, de koningin die alles kan' werd uitvoerig stil gestaan bij de kwaliteiten van de koningin.

,,De echtgenote van Willem van Oranje heeft gedanst, gezongen en de troon vertegenwoordigd met een opvallende stijl, die alleen zij er met succes vanaf kan brengen, dankzij de affectie die ze met haar sympathie heeft verworven", aldus journaliste Isabel Ferrer. Ze verwees naar het dansen in Sevilla, maar ook naar het VN-werkbezoek aan Ethiopië deze week.

De koningin voelt zich thuis van Appingedam tot Addis Abeba, en is net zo geïnteresseerd in het openen van een kinderdagverblijf als het praten over toegankelijkheid tot financiële diensten namens de Verenigde Naties. Haar garderobe, over het algemeen net zo kleurrijk als haar juwelen, is uitbundig maar niet overdreven, meent El País. En ze past haar kleding aan de gelegenheid aan.

Volgens de Spaanse krant is de koningin net als haar man losjes in de omgang, en zeker geen 'protocol fetisjist'. Formaliteiten moeten zo min mogelijk het werk in de weg zitten en met haar glimlach kan ze iedereen ontwapenen, al gaat die wel vergezelt door de ernst waarmee ze Nederland in het buitenland vertegenwoordigt.

Zeventien jaar (sic) geleden vroeg Willem-Alexander aan zijn moeder hem te vertrouwen toen hij met Máxima thuiskwam. Hij wist dat ze de juiste keuze was. ,,De tijd heeft hem gelijk gegeven", aldus El País.

© RB

Koningin Máxima wordt 48

Koningin Máxima heeft zich eerder deze week nog niet bezig gehouden met haar verjaardag.

Dat zei ze woensdagavond in Addis Ababa, aan het einde van haar tweedaagse werkbezoek voor de VN aan Ethiopië. ,,Eerst maar eens naar huis", aldus Máxima die vrijdag 48 jaar is geworden. 

© RB

Máxima gaat in Ethiopië meteen op stap

Koningin Máxima begint dinsdag, de eerste dag van haar VN-werkbezoek aan Ethiopië, zoals gebruikelijk bij het lokale VN kantoor, waar ze overleg voert met met ontwikkelingspartners en de private sector over de stand van zaken van financiële toegankelijkheid in het Oost-Afrikaanse land. 

Daarna gaan de koningin en haar gezelschap de auto's in voor een lange rit naar Debre Berhan, op 2,5 uur rijden van Addis Ababa. Dat is een zogenoemd veldbezoek, een van de hoofdbestanddelen van de VN-reizen van Máxima. Door te praten met de mensen voor wie haar inzet is bedoeld, krijgt ze meer inzicht in de programma's en projecten die in een land zijn opgezet om financiële toegankelijkheid te verbeteren. 

Het kan zijn dat ze succesverhalen hoort, maar even zo goed krijgt ze te zien waar nog obstakels zijn en waar de regering de eigen plannen misschien moet bijsturen of aanpassen. Zoals wanneer er duizenden agentschappen nodig zijn om mensen geld te laten storten of opnemen bij mobiel bankieren en de wet alleen banken toestemming geeft zoiets te regelen, terwijl dat ook anders kan. En moet, wil een land als Ethiopië bereiken dat meer dan 33 procent van de bevolking een bank-of spaarrekening heeft bijvoorbeeld.  

In Debre Berhan spreekt zij met boeren die gerst leveren aan bierbrouwerij Habesha. De brouwerij geeft hen gedeeltelijke voorfinanciering in de vorm van zaaigoed, kunstmest en landbouwadviezen. De boeren betalen dit terug met een deel van de oogst. Verder koopt de brouwerij gegarandeerd de rest van de oogst op. Dit businessmodel draagt bij aan verhoging van de opbrengst en hogere inkomsten van de boeren.

Het tweede veldbezoek, terug in Addis Ababa, richt zich op de verschillende digitale financiële ‘Hello’ diensten van de onderneming Belcash. In Ethiopië wordt twaalf procent van de betalingen digitaal gedaan. Mensen staan vaak uren in de rij om hun rekeningen te betalen of om geld op te nemen. Via het mobile money platform HelloCash kunnen klanten bij een agent geld storten op een rekening en ook ter plekke digitaal betalingen doen.

Een ander product is HelloSolar. Dit is een draagbare elektriciteitsvoorziening met zonnepanelen. Klanten betalen via hun mobiele telefoon voor de energie die zij afnemen. Circa 57 procent van de Ethiopiërs heeft geen elektriciteitsaansluiting, wat hen beperkt in hun ontwikkelingsmogelijkheden. En ook mobiel bankieren weer in de weg staat.

VIDEO AANKOMST MAANDAGAVOND: 

© RB Hans Jacobs

Op zoek naar keizer Haile Selassie

Bij werkbezoeken van koningin Máxima worden veel handjes geschud en gesprekken gevoerd achter gesloten deuren. De pers heeft daar niets te zoeken. Sterker nog, is niet eens welkom. Dat gaf bij het vorige werkbezoek aan Addis Ababa de gelegenheid om in de stad op zoek te gaan naar sporen van het oude keizerrijk en met name van de legendarische keizer Haile Selassie.

Veel moeite moet ik er niet eens voor doen zo blijkt al meteen. In een boekwinkel ligt een vuistduik boek in het Amhaars met de foto van Haile Selassie op de kaft. Met Amhaars kan ik niet veel en er te staan te weinig foto’s in het 802 pagina’s tellende geschrift om het als curiositeit aan de toch al omvangrijke verzameling thuis toe te voegen. Al zou het best passen op de plank met boeken in het Cambodjaans, Thai, Japans en Bhutaans.

Niet ver van het hotel waar de koningin tijdens haar korte bezoek aan Ethiopië verblijft, ligt het presidentieel paleis. Op het hek is duidelijk nog de keizerskroon te zien, want zoals dat gaat bij machtsovernames, de nieuwe sterke man pikt het verblijf van zijn voorganger in. Ik aarzel om een foto te maken. Aan de overkant van de straat is een wachttoren met duidelijk bewapende militairen. Je weet niet of die ook het maken van een foto van het hek met een kogel afstraffen.

Naar de kathedraal dan maar. Daar hoeft niet gezocht te worden. Het is de laatste rustplek van Haile Selassie. Niet zo lang overigens, pas sinds 2000 toen zijn stoffelijke resten 25 jaar na zijn overlijden na een lange processie door de stad daar in een sarcofaag werden bijgezet.

Bezoekers moeten op kousenvoeten door de Heilige Drie-eenheidskathedraal [Holy Trinity] schuifelen. De vloer van de Ethiopisch-orthodoxe kerk is bedekt met tapijt. Niet kostbaar, maar met de modder en het stof van buiten, zou het al snel vies worden. Ik wil meteen doorlopen, maar de gids heeft andere ideeën. De uitleg over de heiligen op de gebrandschilderde ramen van het in aan het einde van de Tweede Wereldoorlog in gebruik genomen godshuis, interesseren me echter maar matig. Alleen het raam dat het bezoek van Makeda, de koningin van Sheba, aan koning Salomon voorstelt, is in het licht van deze pelgrimage nog wel van belang.

De Ethiopische keizers immers herleiden hun afkomst tot Salomon en het kind Menelik I dat hij bij koningin Makeda verwekte. De laatste van die keizers was dus Haile Selassie, die was voorzien van een hele trits titels, de ene nog fraaier dan de andere: koning der koningen, leeuw van Juda, en nog een paar. Haile Selassie regeerde 44 jaar, werd in 1974 afgezet en stierf een jaar later onder nooit helemaal opgehelderde omstandigheden. Hij werd onceremonieel begraven onder een laag beton in het kantoor van de nieuwe militaire machthebber.

De geschiedenis echter heeft ook voor het stoffelijk overschot van Haile Selassie een andere wending genomen en daarom ben ik op deze zonnige maandag in deze kerk. Achter een hek staan, in duisternis gehuld, twee enorme marmeren sarcofagen. Eén voor Haile Selassen en één voor zijn al in 1962 overleden echtgenote keizerin Menen.

Op de sarcofaag van Haile Selasse staat zijn monogram, dat in het Engels vaak wordt weergegeven als HIM HS – Zijne Keizerlijke Majesteit Haile Selassie. Zijn laatste rustplaats ligt naast het vroeger voor hem gereserveerde ‘heilige’ deel van de kerk, vlak voor het alleen voor priesters toegankelijke ‘heilige der heiligen’.

Om de hoek van de grafkapel staan de tronen van keizer en keizerin nog precies zo als in 1974 toen opstandige militairen een bloedig einde maakte aan het autocratische keizerlijke bewind. De tronen zijn gekroond en de bij de keizer staan de twaalf  apostelen boven zijn zetel en uiteraard komt ook de leeuw van Juda royaal in het meesterwerk terug.

De gids wijst naar de koepel, waar schilderingen zijn aangebracht waarop Haile Selassie centraal staat. Zo hijst hij op één paneel de Ethiopische vlag na terugkeer in zijn rijk nadat met hulp van onder meer de Britten in de Tweede Wereldoorlog de Italiaanse bezetters van Ethiopië zijn verslagen en verjaagd.

De kerk – ondergronds zijn de graven van meer leden van de keizerlijke familie, de keizerin lag daar aanvankelijk ook begraven – moet de herinnering levend houden aan de dappere Ethiopiërs die hun leven verloren in de strijd tegen de Italianen die het Afrikaanse land in 1936 veroverden. Op een ander paneel zien we Haile Selassie in Genève bij de Volkerenbond tijdens zijn gepassioneerd pleidooi om hulp; die assistentie kwam pas toen de rest van Europa ook in oorlog verkeerde. In de tussentijd woonde Haile Selassie in ballingschap in Engeland.

Bij de graven van andere voormalige heersers of hun familieleden – ik denk aan de laatste keizer van Oostenrijk, Karl en zijn vrouw Zita – liggen doorgaans bloemen of kransen. Dat is bij de tombes van Haile Selassie en zijn vrouw niet het geval. Het is er eigenlijk een rommeltje, met stoelen eromheen die met plastic zijn afgedekt en een half opgerold tapijt.

Achter de kathedraal is sinds 2006 een klein ‘Selassie’ museum. Het is een zaaltje met vitrines met voornamelijk religieuze voorwerpen: gewaden, kruisen, gebedenboeken, kronen. Het zijn voorwerpen die de keizers hebben gebruikt en geschenken van de keizers aan de kerk, tijdens het marxistisch terreurbewind dat op de regering van Haile Selassie volgde goed bewaard gebleven en nu uitgestald.

Ik heb kostbaarder spullen gezien, naar Europese vorstelijke maatstaven is het een magere oogst maar het is natuurlijk al bijzonder dat het er nog is. Het is verder zo’n museumpje waarvan de bewaarder eerst het hek komt openen, en daarna aarzelend het licht aandoet om de schatten te tonen. Zodra de rondgang is voltooid, gaat het licht weer uit. Maar, zo stel ik vast, hier is tenminste nog elektriciteit. In het museum over de 'rode terreur' die na hem volgde is dat er niet.

Daar hangt in de eerste zaal hangt een grote foto van Haile Selassie die op zijn tachtigste verjaardag een speciaal uit Londen ingevlogen taart aansnijdt. Daarnaast hangt een foto van een uitgemergelde en uitgehongerde boer, die mede door het wanbeleid van Haile Selassie op het punt staat te kreperen.

De boodschap is duidelijk. De ‘koning der koningen’ ontbrak het aan niets, terwijl zijn volk verhongerde. Daar komt revolutie van, zo leren de geschiedenisboekjes en in een volgende ruimte zien we de keizer in een Volkswagen kever stappen om in gevangenschap te worden afgevoerd. Dat was meteen het einde van het keizerrijk. Verder zoeken hoeft niet.

© RB Hans Jacobs; bewerking van een column die eerder verscheen in Royalty

Máxima voor VN in Ethiopië

Koningin Máxima is maandagavond aangekomen in Addis Ababa, de hoofdstad van Ethiopië. Daar komt ze voor een tweedaags werkbezoek in haar functie als speciaal pleitbezorger van de Verenigde Naties. Ethiopië kan namelijk wel wat hulp gebruiken om financiële diensten toegankelijk te maken voor de hele bevolking. 

Zo'n 65 procent van de volwassen Ethiopiërs heeft nog geen toegang tot financiële diensten als een bank- of spaarrekening, verzekering, lening of digitale betaalmethoden. Hierdoor worden zij beperkt in hun mogelijkheden om te investeren in hun toekomst en om zich te kunnen beschermen tegen onverwachte financiële tegenvallers.

De regering ontwikkelt momenteel beleid om de economie te stimuleren. Inclusieve financiering is één van de instrumenten om dit te bereiken. Koningin Máxima spreekt onder anderen met regeringsvertegenwoordigers, VN ontwikkelingspartners en de private sector over hoe dit gerealiseerd kan worden.

Aandachtspunten zijn onder meer de verbetering van digitale toepassingen in financiële diensten, betere netwerkverbindingen, en de ontwikkeling van een nationaal identiteitsbewijs.

© RB Hans Jacobs

Máxima regelmatig te gast in Afrika

Koningin Máxima gaat opnieuw naar Ethiopië, in haar functie als speciaal vertegenwoordiger van de secretaris-generaal van de Verenigde Naties. Ze was er 5,5 jaar geleden ook, voor hetzelfde werk. Follow-up bezoeken zoals zijn nodig om te zorgen dat landen de hele bevolking toegang kunnen geven tot financiële diensten.

De Oranjes hebben zich de afgelopen jaren niet onbetuigd gelaten in Afrika. Prins Willem-Alexander en prinses Máxima hebben zich er in hun rollen als vertegenwoordiger van de Verenigde Naties met regelmaat vertoond, maar opmerkelijk is dat koningin Beatrix in tegenstelling tot haar moeder koningin Juliana geen staatsbezoeken heeft gebracht aan wat wel 'zwart' Afrika wordt genoemd.

Koningin Juliana en prins Bernhard bezochten behalve Ethiopië (1969) ook Ivoorkust en Liberia (1974), Senegal (1977) en Tanzania (1978). Daarnaast werd ook Tunesië bezocht (1974). Koningin Beatrix, die haar ouders vergezelde op het staatsbezoek aan Ethiopië, kende maar twee 'Afrikaanse' staatsbezoeken: Egypte en Zuid-Afrika.  

Willem-Alexander en Máxima bezochten als pril prinselijk paar in 2002 Ghana. Het was hun eerste en tot nu enige gezamenlijke officiële reis naar Afrika beneden de Sahara; wel bezochten ze Marokko samen (2005) en uiteraard - meerdere malen - Zuid-Afrika (o.a. WK voetbal in 2010) en Mozambique, waar ze een vakantiehuis lieten bouwen dat ze onder druk van de publieke opinie weer van de hand moesten doen.

Máxima in Afrika:

• 2002: Ghana (met Willem-Alexander)
• 2005: Uganda en Kenia, Marokko (met Willem-Alexander)
• 2008: Kameroen, Egypte
• 2010: Liberia, Rwanda, Kenia, Tanzania, Egypte
• 2011: Zuid-Afrika
• 2012: Nigeria
• 2013: Ethiopië, Tanzania
• 2017: Nigeria
• 2019: Ethiopië

Prins Willem-Alexander reisde in 1995 met zijn vader prins Claus naar Tanzania. 'Een sentimental journey' mocht het niet heten, aldus NRC destijds, maar de krant concludeerde dat dit wel het geval was. Willem-Alexander was aan het begin van de eeuw (2001) in Eritrea, Ethiopië en Djibouti, waar hij de daar gestationeerde Nederlandse grenswaarnemers van de Unmee missie opzocht.

Tijdens een waterreis bezocht hij in november 2004 Namibië, Uganda en Ethiopië. In 2008 was hij voor UNSGAB opnieuw in Ethiopië en in 2006 en 2008 in Tunesië. In Egypte sprak hij de Afrikaanse staatshoofden toe (2008) en Kenia bezocht hij ter gelegenheid van Wereldwaterdag 2010 en opnieuw voor een UNSGAB-bijeenkomst in 2012.

De prins knoopte er meteen activiteiten voor Amref Flying Doctors aan vast, één van de redenen waarom hij zo verknocht is aan het continent. Hij deed dat sinds 1998, toen hij het beschermheerschap van de organisatie overnam van zijn eveneens aan Afrika gehechte grootvader prins Bernhard, regelmatig.

Willem-Alexander stelde zich daarnaast tweemaal (2009, 2012) op de hoogte van de Nederlandse jacht op piraten voor de kust van Somalië. Zuid-Afrika zag hem als regelmatige gast, zowel voor sport als voor 'water en sanitatie'. In december 2013 was hij er voor het eerst als koning, voor de herdenkingsdienst voor Nelson Mandela. Bij diens installatie als eerste zwarte president van Zuid-Afrika was hij in 1997 ook aanwezig geweest.

Ook prinses Mabel was en is als CEO van The Elders en tegenwoordig voor 'Girls Not Brides' met regelmaat in Afrika (o.a. Zimbabwe, Zuid-Afrika, Zambia, Ethiopië, Swaziland, Senegal, Ghana). 

Prins Friso, prinses Mabel, prins Constantijn en prinses Laurentien waren in 2008 in Mali bij de première van de Sahelopera, waarvan tijdens de herdenkingsdienst voor Friso in 2013 ook een stukje ten gehore werd gebracht. Prins Maurits en prinses Marilène gingen in 1998 officieel naar Mauritius.

© RB Hans Jacobs