Hoe moet het nu verder met prins Laurent? Dat vragen vriend en vijand zich af. In een laatste poging een strafkorting op zijn dotatie te voorkomen haalde de prins afgelopen donderdag uit naar familie en politiek. Effect had het niet.
Het parlement besloot tot een inhouding van vijftien procent. 'Zielig! Wat een klaagzang! Zoveel wereldvreemdheid!', waren slechts enkele van de nog milde reacties op het schrijven van Laurent (54). Maar daarmee is het 'probleem' niet opgelost. De man moet toekomst perspectief krijgen - en zoals hier eerder betoogd, het liefst buiten België en buiten het koninklijk bedrijf.
Aanleiding voor de strafkorting was een bezoek vorig jaar van Laurent - nota bene in uniform - aan de Chinese ambassade, ter gelegenheid van de verjaardag van het Chinese leger. Hij had daar vooraf toestemming voor moeten vragen, maar deed dat niet. Premier Charles Michel was woest. Het was niet de eerste keer dat Laurent zich niet aan afspraken hield. De prins begreep niks van de ophef, zo bleek ook uit zijn brief. ,,De lichtheid van deze grief ontgaat niemand”, meende hij ten onrechte.
In dagblad Het Nieuwsblad kwamen afgelopen zaterdag intimi van prins Laurent aan het woord. Zij gaven enige toelichting op zijn brisante brief, ongetwijfeld met instemming van Laurent. ,,Hij heeft in het verleden vaker zijn ongenoegen geuit, maar dat was druppelsgewijs en telkens in een uitbarsting van emoties. Voor het eerst heeft hij zijn gedachten gestructureerd verwoord. In de hoop dat de mensen hem een beetje beter begrijpen."
Een ander zei: ,,Het is een belangrijke stap voor hem. Deze brief wordt afgedaan als een klaagzang van een verongelijkte man. Maar dat is het niet. Monseigneur slaakt een noodkreet. Hij hoopt op begrip. Ik denk dat zijn boodschap toch ogen deed openen.”
De frustraties van de prins komen onder meer voort uit zijn ongelukkige jeugd. ,,De opvoeding stond in het teken van de oudste zoon, die ooit de troon zou bestijgen. Vergelijk het met een wielerploeg. Filip was de kopman, Laurent de helper. Er waren dagen dat de knecht sterker was, maar de ploegleiding verhinderde hem te sprinten voor de overwinning. Laurent mocht niet te succesvol zijn, uit schrik dat het imago van Filip eronder zou lijden.”
Volgens de vrienden leidde dat er zelfs toe dat Laurent stages en baantjes werden onthouden, op verzoek van het paleis. Laurent zelf klaagde dat hij nooit de kans heeft gehad zich te ontwikkelen, en dat zijn hele leven in dienst heeft gestaan van zijn broer en familie en dat zelfs echtgenote prinses Claire geen warm welkom kreeg binnen de familie. Bittere woorden, die een snelle verzoening onwaarschijnlijk maken.
CONSTANTIJN
Google de namen van de prinsen Laurent en Constantijn en zie het contrast. Een Belgische ondernemer die een week eerder Constantijn aan het werk zag tijdens de Microsoft Business Foward-conferentie, twitterde die boodschap vrijdagmorgen als reactie op het besluit van het Belgische parlement om het zwarte schaap van de Belgische koninklijke familie dit jaar met vijftien procent te korten op zijn dotatie.
De Belg Peter Gielen wilde er mee zeggen: prinsen kunnen best nuttig zijn, als ze uit hetzelfde hout zijn gesneden als Constantijn. ,,Wat een verademing, wat een verfrissing die Constantijn. En wat een contrast met 'onze' Laurent. Hij noemt Constantijn ,,ongebonden, scherp, kritisch, analytisch” en als iemand die ,,ongezouten zijn mening ventileert, maar wel met een positieve, innovatieve en inspirerende inslag. Ik heb het gevoel dat prins Constantijn hier écht wel een maatschappelijke bijdrage levert voor het Nederlandse bedrijfsleven en bijzonder ook de Nederlandse jeugd.”
Team innovator Gielen contrasteert Constantijn met de al jaren in opspraak zijnde 'eigen prins'. ,,Die eerder met zijn eigen toekomst begaan lijkt.” Afgezien van intelligentie en interesses ligt er ook een verschil in benadering van het Nederlandse en Belgische koningshuis ten grondslag aan het grote onderscheid tussen beide prinsen. Koningin Beatrix en prins Claus besloten dat hun jongste zonen zich vrij moesten kunnen ontwikkelen, hun eigen loopbaan moesten kunnen kiezen en zelf hun geld verdienen.
Maar prins Laurent kreeg die optie niet en hij leerde nooit, zoals een filosofe onlangs zei in dagblad De Morgen ,,om te gaan met zijn lot: kind zijn van een koninklijke familie, zonder een echte rol, zonder een politieke functie.” Hij was een prins ,,op overschot”. Desondanks leek hij zelf graag te willen meedraaien binnen het koningshuis, waar zijn temperament en bescheiden kwaliteiten eerder tot botsingen dan tot waardering leidden.
Laurent werd ook verwend want hij kreeg anders dan de Nederlandse prinsen een staatstoelage, van 314.000 euro. Sinds 2013 moet hij wel laten zien wat hij er mee doet. Aan het voorrecht zijn plichten verbonden en daarop liep de eigenzinnige prins herhaaldelijk stuk. In het parlement en de maatschappij gaan nu veel stemmen op om hem de dotatie helemaal te ontnemen. Dat zou Laurent zelf eigenlijk ook moeten willen, om daarmee vrij te zijn van de lasten van het koningshuis. Of hij daarna ook werk vindt, is een andere vraag. Het kan ook een gevaar betekenen.
© RB Hans Jacobs; Beeld: © MPE, RB (screenshot)
Laatste reacties