Met het aftreden van koningin Margrethe zijn er geen regerende vorstinnen meer in de wereld. Van Tonga tot Noorwegen zijn het alleen mannen.
In Europa komt daar pas op termijn verandering in, met vrouwelijke troonopvolgers in België, Nederland, Spanje en Zweden en in de toekomst ook Noorwegen.
© RB
Leiders van de zes Golfstaten komen dinsdag in de Saudische hoofdstad Riyad bijeen voor de 42ste topconferentie van het samenwerkingsverband GCC. Niet elk land stuurt zijn staatshoofd. Zo is Oman vertegenwoordigd door vicepremier Sayid Fahd bin Mahmoud en Koeweit door kroonprins Mishal.
De Saudische kroonprins Mohammed bin Salman (MBS) heeft vorige week al het nodige voorwerk gedaan tijdens een rondreis langs alle lidstaten. Hij begon met een meerdaags bezoek aan buurland Oman, waar sultan Haitham hem met groot ceremonieel verwelkomde.
Daarna ging MBS achtereenvolgens naar de Verenigde Arabische Emiraten, Qatar, Bahrein en tenslotte afgelopen vrijdag naar Koeweit. Het was voor het eerst dat de Saudische kroonprins Qatar bezocht. In de zomer van 2017 werd nog op zijn instigatie een algehele boycot afgekondigd tegen Qatar.
Niet alle leden van de GCC deden er aan mee - Oman en Koeweit behielden de diplomatieke banden en handel – maar Egypte sloot zich er bij aan. Pas in januari van dit jaar werd de boycot en het sluiten van de grenzen en verbieden van bijvoorbeeld reizen en luchtverkeer, weer opgeheven. Voor de camera’s is MBS weer dikke vrienden met emir Tamim van Qatar.
De topconferentie moet de richting aangeven voor de samenwerking tussen de ‘broederstaten’. Onderwerpen van gesprek zijn volgens waarnemers de oorlog in de armste van de staten op het Arabische schiereiland, niet-lidstaat Jemen, en verder de relatie met rivaal Iran, de prijs van olie en gas en de gezamenlijke economische vooruitgang.
De staten stralen graag eenheid uit, maar eigen belang gaat nog altijd voor het algehele belang. Dat bleek bijvoorbeeld eerder dit jaar toen Saudi-Arabië bekendmaakte dat bedrijven die geen eigen (hoofd)vestiging in het koninkrijk hadden niet langer in aanmerking zouden komen voor contracten met de staat.
Dat was een maatregel die duidelijk was gericht tegen de Emiraten, waar veel bedrijven die in Saudi-Arabië zijn gehuisvest vanwege het liberale vestigingsklimaat en vrijere leven.
© RB; Beeld: screenshot sociale media
Prinses Mabel heeft vrijdag haar eerste vaccinatie ontvangen tegen het coronavirus. Dat maakte ze bekend via sociale media. Ze kwam in aanmerking als ingezetene van het Verenigd Koninkrijk van boven de 50. Mabel verbond aan haar vaccinatie meteen een actie.
,,Dankbaar dat ik vandaag een gratis # Covid19-vaccin heb ontvangen (als inwoner van het VK, leeftijd 50+), zal ik nu doneren aan @vaccineforward om het mogelijk te maken dat mensen in de armste landen ter wereld ook gevaccineerd worden. Niemand is veilig totdat iedereen veilig is. Doe met mij mee!", schreef ze op Instagram.
Alle financiering gaat rechtstreeks naar het @gavialliance COVAX AMC-initiatief, dat wereldwijd verantwoordelijk is voor de aanschaf van vaccins voor de armste economieën ter wereld.
VACCINATIE 2 - Deze week was er meer nieuws over de vaccinatie van verschillende 'royals'. Het bejaarde Belgische koningspaar liet zelfs hun hele tocht door de prikstraat in beeld brengen. Koning Albert (86) en koningin Paola (83) behoren gezien hun leeftijd en gezondheid tot de risicogroep voor het virus. Het Spaanse hof bevestigde ondertussen dat koningin Sofia (82) in Madrid ook haar eerste prik heeft gekregen.
VACCINATIE 3 – In Spanje is enige polemiek ontstaan over de inenting van de Infanta's Elena en Cristina. Die zijn volgens het Spaanse vaccinatieschema nog lang niet aan de beurt maar gebruikten naar verluidt een bezoek aan hun in Abu Dhabi wonende vader koning-emeritus Juan Carlos (83) om een prik te halen. De regels in de Verenigde Arabische Emiraten, met een grotendeels jonge bevolking, zijn nu eenmaal anders dan in Spanje.
VACCINATIE 4 – Op het bericht van de vaccinatie van de prinsessen kwamen twee soorten reacties. Linkse partijen in Spanje reageerden furieus. Het was een schande dat ze voorrang hadden genomen. De rechtse Volkspartij was echter pragmatisch: de Infanta's zorgen ervoor dat weer twee keer twee meer vaccins beschikbaar zijn in Spanje. Zij hebben die immers niet nodig. In Nederland zou de discussie waarschijnlijk zijn gegaan over de 'noodzaak' van de reis naar Abu Dhabu.
VACCINATIE 5 – In het Afrikaanse Lesotho is het koningspaar voor het oog van de camera's geprikt. Het voorbeeld van de koning weegt hier nog altijd zwaar. Het Jordaanse hof gaf dat ook als verklaring voor het vroegtijdig – niet volgens het prikschema – en voor de camera's vaccineren van koning Abdullah (59) en kroonprins Hoessein (26).
Hetzelfde gebeurde onder meer in Qatar en Saudi-Arabië waar emir Tamim (40) en koning Salman (85) en kroonprins Mohammed (35) publiekelijk werden geprikt.
VACCINATIE 6 - Inmiddels weten we ook van verschillende andere koninklijke staatshoofden dat ze hun inenting hebben gehad: Koningin Elizabeth (94) en prins Philip (99), koning Harald (84) en koningin Sonja (83), koning Carl Gustaf (74) en koningin Silvia (77), koningin Margrethe (80). Ook prins Charles (72) en echtgenote Camilla (73) zijn al aan de beurt geweest. Als het Nederlandse vaccinatieprogramma op schema zou liggen, dan zouden prinses Beatrix (83) en Pieter van Vollenhoven (81) ook al aan de beurt geweest.
VACCINATIE 7 - Het Servische kroonprinselijk paar Aleksandar II en Katherine haalde de prikken tijdens een verblijf in de VS. In Roemenië gingen Margareta (71) en haar man prins Radu (60) naar een kliniek in Cluj-Napoca. Het Liechtensteinse vorstenpaar Hans Adam II en Marie ging ook voor de camera naar de dokter voor een prik.
© RB Hans Jacobs; Archiefbeeld: © Instagram, Twitter
Regeren is een taak die het beste kan worden toevertrouwd aan de eigen familie. Die regel is in de Golfstaten nog altijd van kracht. Dat bleek deze week weer bij de aanstelling van kroonprins Salman als nieuwe premier van Bahrein, als opvolger van zijn woensdag overleden oudoom prins Khalifa.
De kroonprins was al zeven jaar vicepremier en de helft van de regering bestaat uit familieleden. Bij de samenstelling van het kabinet heeft de volksvertegenwoordiging geen inbreng.
Die opzet is ook terug te vinden in Qatar, waar de premier en ministers worden benoemd door emir Tamim. De in januari aangetreden premier Khalid bin Khalifa Al-Thani is lid van de koninklijke familie, en ook andere leden van het koningshuis hebben de belangrijkste portefeuilles.
In Saudi-Arabië doubleert koning Salman als premier. Hij zit het kabinetsberaad voor en zijn zoon kroonprins Mohammed is vicepremier. Deze is daarnaast voorzitter van de raad voor economische- en ontwikkelingszaken, voorzitter van de raad voor politieke- en veiligheidszaken en minister van defensie. Andere sleutelministeries, zoals buitenlandse zaken en financiën, zijn ook in handen van de koninklijke familie.
Het sultanaat Oman kent eveneens geen premier. Die functie wordt bekleedt door het staatshoofd zelf, de in januari op de troon gekomen sultan Haitham. In de regering zitten verschillende familieleden, inclusief twee (half)broers en twee zoons. Tot deze zomer was Haitham ook minister van defensie, financiën en buitenlandse zaken. Die laatste twee posten heeft hij inmiddels opgegeven.
De regeringsstructuur van de Verenigde Arabische Emiraten is ingewikkelder omdat het een federatie is van zeven deels nog autonome emiraten, maar het uitgangspunt is hetzelfde: de sleutelposten zijn voor de regerende vorstenhuizen. In Koeweit is het al niet anders. De premier, vicepremier en ministers van defensie en buitenlandse zaken komen uit de regerende Al-Sabah dynastie, die sinds september onder leiding staat van de nieuwe emir Nawaf.
Buiten de Golfstaten kent ook het sultanaat Brunei een 'all in the family'-regeringsstructuur. Sultan Hassanal Bolkiah is behalve staatshoofd ook premier, minister van defensie, buitenlandse zaken en financiën en opperbevelhebber van de strijdkrachten. Kroonprins Billah is minister.
© RB Hans Jacobs
De nieuwe emir van Koeweit/Kuwait, sjeik Nawaf, heeft donderdag een stroom bezoekers gekregen die hem kwamen condoleren met het overlijden van zijn halfbroer en voorganger emir sjeik Sabah. Die stierf dinsdag in een ziekenhuis in de Verenigde Staten en werd woensdag in besloten kring begraven.
Emir Nawaf kreeg sultan Haitham van Oman op visite, die met zijn enorme regeringsvliegtuig – een Boeing 747- naar Koeweit was gevlogen om zijn deelneming te betuigen.
Haitham (64) is zelf pas in januari aangetreden na het overlijden van sultan Qaboos (79). Alle deelnemers aan het condoleancebezoek, inclusief de nieuwe emir en de sultan, droegen uit voorzorg mondkapjes.
Uit Jordanië kwamen koning Abdullah en kroonprins Hoessein om persoonlijk hun medeleven te betuigen en de grondslag te leggen voor de betrekkingen met de nieuwe heerser van de Golfstaat.
Na de korte ontmoeting vloog het Jordaanse gezelschap weer terug naar Amman, terwijl in Koeweit kroonprins Salman van Bahrein arriveerde om op zijn beurt een onderhoud te hebben met de nieuwe emir.
Andere bezoekers waren onder meer de presidenten van Egypte en Irak. De emir van Qatar was woensdag al overgevlogen. Opmerkelijk genoeg vinden de ontvangsten plaats op het internationale vliegveld, in de lounge van de emir.
Emir Nawaf moet de komende tijd met de wijvertakte familie in beraad over het aanwijzen van een nieuwe kroonprins. Onduidelijk is of Koeweit het aandurft te kiezen voor een generatiewissel. De overleden emir was 91, diens oudste zoon Nasser is 72 en het nieuwe staatshoofd is 83.
© RB
Koeweit staat deze dagen weer even in het centrum van de belangstelling door het overlijden van emir Sabah al-Sabah. De Golfstaat staat bij de meeste mensen niet bovenaan de 'bucketlist' met landen die per se nog een keer moeten worden bezocht.
De verslaggever is er inmiddels drie keer kort geweest (2011, 2014, 2015) – het is tenslotte een monarchie en in de afgelopen halve eeuw is Koeweit verschillende keren op de nieuwsradar verschenen.
Om een idee te geven van Koeweit is de volgende anekdote misschien veelzeggend. Bij mijn tweede visite vroeg ik een kennis om mij wat meer van het land te laten zien – het binnenland in, zogezegd, weg van de hoofdstad Koeweit-stad. Volgens de reisgids was er nog wel iets te zien in de woestijn, richting Irak bijvoorbeeld. De kennis begreep niks van mijn wens en had ook geen idee waar naar toe te gaan.
Ik kreeg wat voorsteden van Koeweit-stad te zien, en de 'corniche'- de kilometerslange kustweg. Meer was er niet of was niet vrij toegankelijk. Een frustrerende ervaring, maar ik leerde tijdens de doelloze rit wel meer over het leven van niet-westerse, wel islamitische gastarbeiders in het olierijke Koeweit. Het relaas stemde niet hoopvol maar sloot naadloos aan bij soortgelijke verhalen uit Qatar en de Emiraten.
Toch is er voor een dagtoerist best wat te beleven in Koeweit. Veel langer ben ik er ook niet geweest; noem het een uitgebreide stopover of een stopplaats tijdens een estafette langs vijf van de zes Golfstaten – minus Saudi-Arabië. Dat opende pas in 2019 de deuren voor toeristen, en toen kwam corona.
De eerste keer in Koeweit was op weg naar Oman, waar koningin Beatrix in 2011 een staatsbezoek zou hebben, dat zoals bekend toen werd uitgesteld. Dat nieuws bereikte mij in mijn hotelkamer en vervolgens kwam de volgende morgen niet veel van sightseeing want er moesten verhalen worden geschreven en reisplannen worden omgegooid.
Koeweit vierde dat jaar 5-20-50: sjeik Sabah was 5 jaar emir, het land was 20 jaar bevrijd van de Iraakse bezetting (Golfcrisis, Golfoorlog) en Koeweit was 50 jaar onafhankelijk van de Britten. De korte tijd in de stad werd gebruikt voor een aantal wandelingen – in de eerste maanden van het jaar kan er wat de buitentemperatuur betreft makkelijk gewandeld worden.
Los van het feit dat een Koeweiti dat never nooit niet zal doen – bewegen?! Koeweiti's hebben dan ook een meer dan gemiddelde omvang – en dat veel gastarbeiders er ook niet toe over te halen zijn. De wandelaar is dus meestal alleen en wordt met enige regelmaat met verbazing of verwondering aangekeken. Eén nadeel: een stoep is niet overal aanwezig.
Maar de corniche richting 'oude stad' is zeker de moeite waard. Van wandelen of zelfs flaneren, vanaf de bekende Kuwait Towers – de kogelgaten in deze watertorens waren nog zichtbaar – naar een immens winkelcentrum bij de geweldige vismarkt, richting het ministerie van Buitenlandse Zaken en de souk.
Die is sfeervol en best aardig, met name voor een royaltyverslaggever omdat er verschillende Iraanse winkeltjes zijn die ook nog souvenirs verkopen uit de tijd van de sjah. In 2011 wapperde bij de torens de Nederlandse vlag: uit dank voor de hulp in de Golfoorlog.
In die tijd leerde ik ook dat Koeweit flink kan uitpakken met de Al-Sabah familie. Geen kantoorgevel - hoe hoger hoe beter - was veilig voor megafoto's van de emir en de kroonprins, en van emir Jaber die ten tijde van de Iraakse invasie de oliestaat regeerde. Ook de stamboom van de heersersfamilie is populair in Koeweit, met afbeeldingen van de achtereenvolgende emirs. Die hangt in winkels, op ramen en in koffiehuizen.
De deze week overleden Sabah al Ahmed al Sabah – hij werd 91 jaar – gold in het Midden-Oosten als een vredesstichter en rasbemiddelaar, zowel in zijn functie als staatshoofd als in de veertig jaar daarvoor als minister van Buitenlandse Zaken.
Wie het Midden-Oosten een beetje volgt, weet dat er al die jaren heel wat te bemiddelen was met oorlogen tussen Iran en Irak, de inval van Irak in Koeweit, de animositeit tussen veel Golfstaten en Iran en de ruzie tussen Saudi-Arabië c.s. en Qatar.
Sabah was onvermoeibaar om brandjes te blussen. Niet altijd met succes. Zijn opvolger emir sjeik Nawaf mist die statuur, hetgeen voor het Midden-Oosten dat eerder dit jaar die andere bemiddelaar sultan Qaboos van Oman verloor, geen goed nieuws.
© RB Hans Jacobs; Beeld: impressies uit Koeweit
De emir van Koeweit vertrekt donderdag naar de Verenigde Staten om daar nader te worden geholpen voor een niet nader genoemde kwaal. Sjeik Sabah (91) is zaterdag in eigen land in het ziekenhuis opgenomen en zondag met succes geopereerd. Verdere behandeling moet plaatsvinden in Amerika, zo maakte het staatspersbureau woensdag bekend.
Koeweit is niet het enige land dat deze dagen eraan wordt herinnerd dat het staatshoofd op ver gevorderde leeftijd is. Maandag namelijk werd ook koning Salman (84) in het ziekenhuis opgenomen, naar verluidt met een galblaasinfectie. Hij was echter dindsdag in staat om vanuit zijn kantoor in het Koning Feisal-ziekenhuis het kabinet voor te zitten.
De hoogbejaarde emir van Koeweit kampte een jaar geleden ook al met gezondheidsproblemen. Wat hem precies mankeert, is nooit bekendgemaakt maar vorig jaar augustus meldde het staatspersbureau opeens dat zijn gezondheid 'na een terugslag' weer in orde was. Een mededeling die wellicht werd uitgelokt door de bezoekende Iraanse minister van Buitenlandse Zaken die op Twitter had gezegd te bidden voor 'spoedig herstel' van de sinds 2006 regerende emir.
Een maand later werd sjeik Sabah bij een bezoek aan Washington opgenomen in het ziekenhuis om oktober vorig jaar weer terug te keren in Koeweit. Afgelopen zaterdag was sprake van 'medische controle' en zondag volgde de mededeling dat de emir succesvol was geoperereerd. Niettemin heeft kroonprins Nawaf (83) tijdelijk enige taken overgenomen.
De Saudische koning Salman telefoneerde zaterdag nog met zijn collega uit Koeweit om te informeren naar diens gezondheid. Dat telefoontje werd maandag worden geretourneerd toen Salman zelf werd opgenomen. De koning heeft al jaren een broze gezondheid en veel van zijn taken zijn overgenomen door zijn ambitieuze zoon kroonprins Mohammed bin Salman (34).
Er is nog een derde Golfstaat waar de leider gezondheidsproblemen heeft en dat is de Verenigde Arabische Emiraten. President sjeik Khalifa bin Zayed (71), tevens de emir van Abu Dhabi, regeert sinds hij in 2014 getroffen werd door een beroerte alleen nog in naam. Zijn halfbroer kroonprins sjeik Mohammed bin Zayed (59) heeft het dagelijks bestuur geruisloos overgenomen. Bij overlijden van Khalifa hoeft die situatie alleen maar te worden geformaliseerd.
De andere drie Golf-monarchiën hebben fitte leiders. Qatar zette in 2013 de jonge emir Tamim (40) op de troon en in Bahrein werkt koning Hamad (70) al jaren in nauwe samenwerking met zijn zoon kroonprins Salman (50). In Oman trad in januari de nieuwe sultan Haitham (65) aan in een op het oog rimpelloze machtswisseling na de dood van zijn neef Qaboos.
© RB; Beeld: sociale media
Het Al Alam-paleis in Muscat, de hoofdstad van Oman, zag maandag opnieuw een lange reeks hoogwaardigheidsbekleders langskomen om hun deelname te betuigen met het overlijden van sultan Qaboos. Diens opvolger sultan Haitham bleef er fit bij, want hij moest de gasten steeds halverwege de immense paleiszaal verwelkomen en naar hun zetel begeleiden voor een kort onderhoud. Daarna herhaalde het ritueel zich bij het afscheid, en de verwelkoming van de volgende bezoeker.
Belangrijkste gast maandag was ongetwijfeld koning Salman van Saudi-Arabië. Die werd ook niet in de zaal begroet maar al buiten, meteen bij aankomst bij het paleis, begroet. Salman was de vierde koning die zijn opwachting maakte in Oman, na koning Hamad van Bahrein, koning Willem-Alexander en koning Abdullah van Jordanië.
De Jordaanse koning kwam samen met kroonprins Hussein en de prinsen Ali, Hamzah en Hashem. Dit mede om de bijzondere band van het koningshuis met sultan Qaboos en zijn familie te onderstrepen. Maar ook sjeik Mohammed bin Rashid, de emir van Dubai en premier van de Verenigde Arabische Emiraten, nam zijn zoon kroonprins Hamdan mee, naast een aantal collega-emirs. De kroonprins van Abu Dhabi en de facto president van de Emiraten, Mohammed bin Zayed, was zondag al langs geweest.
Uit Marokko kwam prins Moulay Rachid en uit Bahrein kroonprins Salman, terwijl emir-vader Hamad van Qatar ook zijn deelneming kwam betuigen. Het condoleancebezoek, zo liet de Diwan van het sultanaat weten, eindigt dinsdag om 12 uur Omaanse tijd. D
Japanse premier Shinzo Abe zou deze week tijdens zijn rondreis door het Midden-Oosten, waar hij zaterdag en zondag Saudi-Arabië bezocht, ook Oman nog bezoeken.
© RB; Beeld: Screenshots, Instagram
India en Maleisië hadden me in slaap gesust. Mooi, zelfs heet weer. Zonneschijn. Geen jas of paraplu nodig. Het was dinsdagmorgen dan ook schrikken toen ik vanuit mijn hotel naar buiten ging. Het hoosde. Ik had dat natuurlijk al kunnen verwachten. Het hoteldak lekte en het tweede bed in de slaapkamer had al het nodige regenwater opgevangen.
Verrassingen zijn er altijd.
Op straat was het rustig. De inhuldigingsdag is een vrije dag. Dat scheelde in de metro en trein. Niet duwen en sjorren, maar gewoon zitten en redelijk snel naar het ontmoetingspunt voor de buitenlandse media even buiten het Keizerlijk Paleis. Gelukkig kwam ook nu de regen met bakken uit de lucht, zodat ik kletsnat bij de veiligheidscontrole aankwam. Daar mocht je in de regen even wachten.
Regen beheerste verder de rest van de morgen. De perskaart gaf toegang tot de binnenplaats van het paleis. Links van mij de staatszaal, waar de troon en de 'august seat' van het keizerspaar stonden opgesteld. Uit het zicht. Rechts de galerij of zaal met de buitenlandse genodigden, die dus achter glas, over de binnenplaats heen naar de overkant moesten gluren om iets van de plechtigheid te zien.
Wie niet van koninklijke bloede was, zoals bijvoorbeeld de presidenten van Nepal en Brazilië, had pech. Zij waren aangewezen op de strategisch opgestelde monitoren. Vooruit kijken leverde een blik op de muren van de staatszaal op. Aan de andere twee kanten van de binnenplaats zaten Japanse genodigden - achter mij de ouders van keizerin Masako - naar de tv-schermen te kijken.
Vanwege de regen werd de ceremoniële wacht op de binnenplaats teruggetrokken. Zij hielden het pak droog maar dat konden de arme cameramensen en fotografen niet zeggen. Die kwamen rond half elf bij hun werkplek - 2,5 uur voor het begin van de ceremonie. En laat de perstribune nu net onder de dakrand zijn neergezet: precies daar waar al het water van het dak gutste...
Ik was recalcitrant en wist met enige welgekozen woorden de Japanners te bewegen om de 'pen journalists' te laten wachten onder een overkapping. Koud en winderig, maar relatief droog. Een van de gebruikte argumenten: in de regen wordt het opschrijfboekje kletsnat en dan kan ik mijn werk niet doen. De tijd werd verdreven met een alleraardigste discussie met de collega uit Nepal.
Het was sowieso een bont gezelschap in het persvak, met slechts twee buitenlandse penjournalisten (zo noemen de Japanners dat, met de implicatie dat deze alleen een pen en nimmer een camera (telefoon) ter hand neemt) en fotografen uit onder meer Bhutan, Brunei, Cambodja, Marokko en Qatar.
Enfin.
Even dacht ik met de poolkaart een gifpil te hebben gekregen want bij de briefing werd min of meer gezegd dat er vanuit die positie niets te zien zou zijn. Uiteindelijk viel het honderd procent mee. De zon ging schijnen op het moment dat ik het persvak in moest, net voordat koning Willem-Alexander en koningin Máxima hun opwachting maakten, en op de gasten had ik redelijk goed zicht.
Toen was het tijd voor een quickscan van de genodigden. De koninklijke gasten namen een voor een hun plek in. De koningsparen van Swaziland en Tonga, Bhutan en België, koning Carl Gustaf en kroonprinses Victoria, en als allerlaatste sultan Hassanal Bolkiah en zijn superster zoon prins Abdul Mateen.
Om de ceremonie te zien moest ik mijn toevlucht nemen tot de livestream van persbureau Reuters, dat de beelden van het paleis overnam. Het had wel iets surrealistisch. Je staat midden in de plechtigheid, in het paleis, maar buiten, en op enkele tientallen meters speelt zich af wat je via de tv moet bekijken. Maar veel dichterbij was niet mogelijk.
En het was droog!
© RB Hans Jacobs; Foto koningspaar © EO Blauw Bloed
Het aantal genodigden bij de intronisatie van keizer Naruhito is imposant. Maar Japan heeft dan ook de hele wereld uitgenodigd. Volgens de maandag verstrekte opgave worden de volgende 'royals' verwacht.
KONINKLIJKE GASTEN IN JAPAN
Bahrein: kroonprins Salman
België: koning Filip en koningin Mathilde
Bhutan: koning Jigme Khesar en koningin Jetsun
Brunei: sultan Hassanal Bolkiah en prins Mateen
Cambodja: koning Norodom Sihamoni
Denemarken: kroonprins Frederik en kroonprinses Mary
eSwatini: koning Mswati III en een van zijn koninginnen
Jordanië: kroonprins Hoessein
Lesotho: koning Letsie III met koningin
Liechtenstein: erfprins Alois
Luxemburg: groothertog Henri
Maleisië: koning sultan Abdullah en echtgenote
Marokko: prins Moulay Rachid
Monaco: vorst Albert II
Nederland: koning Willem-Alexander en koningin Máxima
Noorwegen: kroonprins Haakon
Qatar: emir Tamim
Samoa: prins Tuimaleali'ifano Sualauvi II, staatshoofd
Spanje: koning Felipe en koningin Letizia
Tonga: koning Tupou VI en koningin
Verenigd Koninkrijk: prins van Wales
Zweden: koning Carl Gustaf en kroonprinses Victoria
Opvallend niet vertegenwoordigd met lid koningshuis: Thailand
Laatste reacties