Nicolae had gewaarschuwd. De doopdienst zou minstens een uur duren. En dat klopte ook. Maar ook daarna was het niet meteen afgelopen. Er moesten in de kathedraal foto’s worden gemaakt van het gezin, de familie en vervolgens van het gezin – Nicolae, Alina-Maria, dochtertje Maria en dopeling Mihai – met genodigden.
Zie ook: Nicolae kiest Alba Iulia voor doop Mihai
Na een tijdje kwam de koster van de Kroningskathedraal van Alba Iulia bezorgd naar voren. Er wachtte buiten een bruidspaar. Of het gezelschap de kerk wilde verlaten. Bruid en bruidegom, die bij de toegangspoort tot het kerkterrein stonden, konden ook niet verder omdat voor de kathedraal tientallen belangstellenden stonden. Met vlaggen, bloemen en ballonnen, om het gezin van Nicolae te feliciteren.
Dus toen de kathedraal was verlaten, was Nicolae nog niet meteen weg. Roemeense media bestormden hem op de trappen, vroegen om commentaar en indrukken van de plechtigheid en bij de trappen stond een koor klaar om allereerst het volkslied te zingen uit de tijd dat Roemenië nog een koninkrijk was. Daarna volgden een paar liedjes uit de categorie ‘lang zal hij leven’.
Nicolae moest daarna toch meters gaan maken, het wandeltempo bepaalt door dochtertje Maria. Bij de poort stond zijn auto klaar. Hij stapte zelf achter het stuur en zus Elisabeta Karina ernaast, en vrouw en kinderen achterin. Volgende stop was bij een restaurant, waar naar Roemeens-orthodoxe traditie een soort receptie en een uitgebreide lunch waren. Met een strijkje en het gebruik dat er gul wordt gegeven voor de baby.
Alle genodigden hadden van Nicolae en Alina Maria bij binnenkomst in de kathedraal ook een presentje gekregen: een fraai doosje met daarin een geboortemedaille voor Mihai. Cadeautjes voor gasten zijn gebruikelijk. Het is een soort bewijsstuk: kijk, ik was getuige van de doop. Maar draagmedailles zijn natuurlijk een koninklijk gebruik – zoals de medaille die is uitgegeven voor het platina regeringsjubileum van koningin Elizabeth.
In de kathedraal werd naar orthodox gebruik gestaan. Aardig detail: op de troon was een foto geplaatst van de laatste regerende Roemeense koning, Mihai (1921-2017), naar wie de dopeling uiteraard is vernoemd. Ook aardig: baby Mihai werd in januari 1922 gedoopt, zijn achterkleinzoon precies honderd jaar later.
Niet in dezelfde kathedraal want de zaterdag gebruikte kerk opende pas in 1922 de deuren – net op tijd voor de kroning van koning Ferdinand en koningin Maria. Die kroning in oktober van dat jaar werd georganiseerd omdat Roemenië aan het einde van de Eerste Wereldoorlog het grondgebied meer dan verdubbelde en Ferdinand koning was geworden van ‘Groot Roemenië’ – met Transsylvanië erbij bijvoorbeeld.
Naar verluidt was de bewaarder van de kroon, Nicolae’s tante Margareta, niet zo ingenomen met de keuze van de locatie voor de doop. Het hoofd van de koninklijke familie was ook niet aanwezig, en, toch wel pijnlijk, ook Nicolae’s moeder prinses Elena niet. Ze heeft haar kleinzoon nog niet willen zien – een ontmoeting in Roemenië wijst ze af, want dat zou een soort erkenning inhouden van het werk van Nicolae. En die ziet de familie het liefst naar de achtergrond verdwijnen.
NB Nicolae gebruikt de prinsentitel niet meer, maar deze leeft bijvoorbeeld nog wel voort in de naam van zijn Associatie. In de Roemeense media en vaak ook in het buitenland - recent nog bij het Tulips Ball in Amsterdam - wordt hij regelmatig aangeduid met 'prins Nicolae'. Zijn officiële achternaam is (in het Frans) 'de Roumanie'.
© RB Hans Jacobs in Alba Iulia; Beeld: © RB Florin Ciocan, HJ
Laatste reacties