Nog een paar meter lopen en dan wacht de vrijheid. Opgelucht kijken prinses Carolina van Bourbon-Parma en Albert Brenninkmeijer elkaar zaterdagmiddag aan. Terwijl overal in Florence de kerkklokken beieren, zit voor hen het spitroeden lopen er bijna op. Ze hebben na hun huwelijksmis geposeerd voor de verzamelde pers bij de Basilica di San Miniato al Monte. Ze hebben elkaar zelfs op verzoek kort gekust, maar nu is het wel genoeg. ‘Dank u’ zegt Carolina en over de groene loper loopt ze met Albert een gezamenlijke toekomst tegemoet, met hopelijk zo min mogelijk mediabelangstelling.
Koninklijke huwelijken krijgen al snel het predikaat ‘sprookjeshuwelijk’ mee, maar de bruiloft van de jongste dochter van prinses Irene en de in Frankrijk geboren en voor familiebedrijf C&A werkzame Albert Brenninkmeijer (38) komt er zeker voor in aanmerking. Op aankleding en verzorging is niet bespaard.
Uit Londen is zelfs het kerkkoor van de Our Most Holy Redeemer and St Thomas More kerk ingevlogen, dat in de intieme eeuwenoude romaanse basiliek zorgt voor een onvergetelijke omlijsting van de plechtigheid. Eigenlijk zoals die bekend is van het populaire BBC-programma ‘Songs of Praise’. De muziekkeuze is gemengd, met Händel, Schubert en uiteraard het bij de Oranjes populaire ‘A toi la Gloire’. Voor de bruiloftsgasten liggen er waaiers klaar en zelfs de kerkbanken zijn versierd met bloemen.
De Nederlandse couturier Addy van den Krommenacker debuteert als maker van een koninklijke trouwjurk. ,,Een hele eer”, zegt hij na afloop. Hij heeft zijn ontwerp ‘Irene’ genoemd, als ode aan Carolina’s moeder en omdat in sluier en jurk Brugs kant is gebruikt van de trouwjurk van Irene zelf. ,,Ze waren intensief bij het ontwerp betrokken”, vertelt Van den Krommenacke, die met enige zorg toekijkt wanneer Carolina uit de kleine antieke Alfa Romeo als stapt. ,,Het is heel kwetsbaar materiaal, dat maakte het moeilijk", zegt hij ook.
De bruid, die deze week 38 jaar wordt, draagt het lauwerkransdiadeem uit de koninklijke collectie die eerder dienst deed bij het huwelijk van prinses Laurentien. Ze wordt door haar oudste broer Carlos, in Italië nadrukkelijk ‘hertog van Parma’, naar het altaar gebracht onder de tonen van Händel’s ‘Queen of Sheba’. Daar wacht Albert haar op. Hij is aan de arm van zijn moeder naar binnengegaan.
Carolina en Albert verklaren om beurten 'geen weet te hebben van enig wettig beletsel dat hen verhindert in het huwelijk te treden'. Daarop leggen ze de trouwbelofte af, waarbij ze beloven elkaar alle dagen van leven 'te koesteren en lief te hebben. Carolina heeft haar zus Margarita en broer Jaime gevraagd op te treden als getuigen, samen met een schoolvriendin.
Onder de bruidskinderen zijn kleinkinderen van koningin Beatrix (Eloise), prinses Irene (Julia) en prinses Margriet (Eliane). Het bruidsboeket krijgt een plekje in de crypte van de basiliek in Parma waar Carolina's vader is begraven.
Achter de schermen is vooraf wel enig overleg nodig geweest tussen de families van bruid en bruidegom. Carolina is de jongste dochter van prinses Irene en een nichtje van koningin Beatrix. Die laatste had vorige week in Ankara al verklapt dat ‘bijna de hele familie’ naar Florence zou komen om de kerkelijke inzegening bij te wonen. En een ‘koninklijke bruiloft’ betekent per definitie veel aandacht van de buitenwereld.
Maar de familie Brenninkmeijer probeert al een levenlang de media op alle mogelijke manieren te mijden, in elk geval wat privézaken betreft. En wat is nu meer privé dan de bezegeling van de liefde van twee mensen? Er rolt uiteindelijk een compromis uit de bus waarbij de media wel vóór de kerk, met het schitterende uitzicht over het eeuwenoude historische centrum van Florence, maar niet binnen welkom zijn. Gasten en familie komen quasi nonchalant en door elkaar heen aanlopen, ten teken dat dit toch in de eerste plaats een familiebijeenkomst is en geen ‘koninklijk huwelijk’ in de klassieke zin met bijbehorend protocol. Onder de genodigden is ook de Duitse ‘prins van Oranje’, Georg Friedrich Prins van Pruisen.
Alleen na afloop van de huwelijksmis is er iets meer orde, met uiteraard het bruidspaar voorop en vlak daarachter koningin Beatrix, gesteund door Willem-Alexander, Máxima en de ook aanwezige prinses Mabel. ,,Heel mooi”, luidt het oordeel van prins Constantijn.
Het feest gaat zaterdag nog door met een receptie in de hippe Florentijnse uitgaansgelegenheid ‘Il Loft’ aan de Piazza del Carmine, waar Willem-Alexander (naar Expo in Korea) en Máxima (naar Mexico) afhaken. Ook is er een groot feest in Villa Collazzi. Zondag wordt het weekeinde afgesloten met een brunch.
© RB Hans Jacobs; Foto's met dank aan © MPE Patrick van Katwijk (overname verboden)
Reacties